U hebt de boodschap gehoord door nu: Melanoom is dodelijk. U weet waarschijnlijk ook dat het de snelst groeiende kanker in de Verenigde Staten en dat een Amerikaanse elk uur sterft van melanoom. Millimeter voor millimeter, is de dodelijkste kanker. Eerder dan vervelen met statistieken over deze vreselijke ziekte, laat mij om te delen met u een aantal fascinerende achtergrond u misschien niet eerder hebben gehoord.
Er zijn weinig historische verslagen van melanoom. Het was niet officieel erkend als een ziekte tot 1806 in Frankrijk.
Enkele jaren voordat in 1787, een perplex Schotse chirurg genaamd John Hunter werd geconfronteerd met een grote zwarte groei op de kaak van een vijfendertig jaar man. Hij beschreef het als een "kankerachtig schimmel". Niet wetende wat het was, hij deed wat chirurgen doen: hij sneed het uit. Verbazingwekkend, het was pas in 1968 dat iemand eerst gekeken naar het onder een microscoop bevestigt dat het een melanoom. Het was bewaard gebleven al die tijd aan het Royal College of Surgeons van Engeland Hunterian Museum in Londen en nog steeds kan vandaag worden bekeken me verteld.
De patiënt blijkbaar zocht Dr. Hunter een paar jaar later voor een herhaling van de groei in de dezelfde plek. In een dronken bui had hij geslagen met een stok en de "zachte zwarte mis" geretourneerd. Het lot van de patiënt verloren geschiedenis. Maar we weten wel dat het hoogst onwaarschijnlijk zijn melanoom terug te wijten aan het pak slaag dat hij nam.
Sindsdien is er geen tekort aan melanoom. Het kan u verrassen om te leren dat veel van de toonaangevende onderzoekers voor melanoom zijn gevestigd in Australië, niet de Verenigde Staten.
In de jaren 1870 richtte de Britse overheid een Australische strafkolonie en veroordeeld criminelen om te leven er dagen met kangoeroes. De gedwongen emigratie van pasty witte Engels veroordeelden naar het zonnige continent heeft verschillende generaties later heeft geleid tot een epidemie van melanoom. Australië houdt het onderscheid van het melanoom hoofdstad van de wereld. We zijn niet ver achter echter. In 1935 werd geschat dat slechts één op de 1500-2000 Amerikanen zouden melanoom krijgen.
Enkele decennia van bikini's en zonnestudio's later, het tarief is nu 1 op 65 en een verslechtering van elk jaar. Voorspellingen worden nu gemaakt voor 1 op de 33 van ons in de nabije toekomst; een duizelingwekkende stijging.
Interessant, melanoom is een van de weinige ziektes ik kan noemen die de neiging heeft te beï