Het kennen van de fysica van een vioolsnaar dus geeft ons een omvattende theorie van muziektonen en maakt ons naar nieuwe harmonieën en akkoorden te voorspellen. Ook in het supersnaartheorie, de fundamentele krachten en de verschillende deeltjes in de natuur gevonden zijn niets meer dan de verschillende vormen van trillende snaren. De gravitationele interactie, bijvoorbeeld, wordt veroorzaakt door het laagste trillende wijze van een cirkelvormige draad (lus). Hogere excitaties van de string te maken verschillende vormen van materie.
Vanuit het oogpunt van de supersnarentheorie, geen kracht of deeltje fundamenteler dan alle andere. Alle deeltjes zijn verschillende vibrerende resonanties van trillende snaren. Dus een enkele KaderDrukwerk superstring theorycan in principe uitleggen waarom het universum is bevolkt met zo'n rijke verscheidenheid van deeltjes en atomen.
Het antwoord op de oude vraag Wat is er? is simpelweg dat materie bestaat uit deeltjes die verschillende vormen van vibrationof de string, zoals de noot G of F. De muziek die door de string zijn is de materie zelf.
Maar de fundamentele reden waarom natuurkundigen in de wereld zijn zo enthousiast over deze nieuwe theorie is dat het lijkt misschien wel het oplossen van de belangrijkste wetenschappelijke probleem van de eeuw, namelijk hoe de vier krachten van de natuur in een uitgebreide theorie te verenigen. In het midden van deze onrust is het besef dat de vier fundamentele krachten betreffende ons universum zijn eigenlijk verschillende verschijningsvormen van een enkele verenigende kracht, beheerst door de supersnaartheorie,