Duwen om te laten zien wie de boss

Een beetje experance uit mijn verleden. Special K was 1 1/2 op het moment en, nou lees net het verhaal en je zult begrijpen.

ENJOY!

Goed voor ongeveer twee weken of zo Special K had weigeren slapen in haar eigen bed. Ze leerde hoe te klimmen uit haar wieg en het was late nachten opzetten met haar of proberen te slapen in de logeerkamer met haar vastklampen aan me als een kleine aap. Ik probeerde zetten haar terug in haar wieg, maar ze zou huilen en klim meteen weer uit. Als ik vertelde haar niet om uit bed te komen dat ze zou huilen tot ze moest overgeven.

Het was een no win situatie. Maar het kwam tot een hoofd dat maandagavond.

Ik was moe en ik was niet goed gevoel en ze weer bij het was. Ze klom uit haar wieg rond 10:00 en was extra aanhankelijk om wat voor reden. Ik probeerde liggen met haar in de logeerkamer, maar ze was nog steeds gewoon allemaal over mij en zou me niet laten rusten. Dat was het. Ik had er genoeg van. Ik wist dat ik niet zou gaan om te werken op dinsdag dus vanavond was de nacht zij en ik zou het uit te hebben en eind dit ritueel van haar.

Ik legde haar terug in haar bedje en vertelde haar niet om op te staan.

Gaan slapen. Ze stond in haar bed schreeuwen "Made me gek!" En shacking de tralies van haar kleine cel. Na ongeveer 15 minuten van constante geschreeuw kreeg ze zichzelf zo van streek dat ze moest overgeven. Ik ging naar binnen, trok haar uit haar bed. Schoongemaakt haar op. Leg nieuwe schone bedden en zette haar terug in de wieg. Nogmaals ze schreeuw "Made me gek!" En schudde haar wieg met al haar macht. 20-30 minuten gaan voorbij en ze gooit haar cookies weer.

Deze keer toen ik ging om haar te krijgen dat ze had ontdaan al haar kleren uit, zelfs haar pull-up, gooide al haar beddengoed uit haar bedje en stond daar in een kale wieg met niets op schreeuwen op de top van haar longen . Ik denk dat ze probeerde om me te tonen. Dus gaan we door dezelfde routine. Schone baby, schone lakens, terug in het stapelbed. Deze keer was ze overstuur en huilen, maar nergens in de buurt van de omvang die ze had geweest. Na een paar minuten werd het stil en ik stapte in haar kamer om te controleren op haar.

Op dit punt wilde ik dat ik zou mijn camera zijn genomen en kreeg een beeld. Ze was op haar knieën; hand op het spoor van haar wieg, gezicht rustend op haar arm en diepe slaap. Awww, eigenlijk keek ze heel lief en schattig. Natuurlijk heb ik haar niet aan uit angst haar hoofd zou beginnen te draaien en de muren zouden wo