Al duurt het is een beetje geduld Toen mijn dochters geboren werden, vond ik het gemakkelijk te verplaatsen van "jack de jongen" om de rol van beschermer, adviseur en luisteren vader. Ik denk dat ik heb altijd geweest en zal blijven dicht bij hen te zijn. Maar toen mijn zoon geboren was vond ik het moeilijk om dit te doen, hebben we nooit leek te binden. Misschien heb ik niet hard genoeg proberen. Ik probeerde sport, cartoons en nog veel meer jongensachtige games in mijn poging om de band met mijn zoon.
Uiteindelijk gaf ik het op en aanvaard dat ik nooit zo dicht als ik naar mijn meisjes zou zijn. Dit bleef tot hij acht, tot grote ergernis van zijn moeder, die niet kon begrijpen waarom we leken te zijn palen uit elkaar was. Dit zou veranderen in een meest onverwachte manier. Een paar jaar geleden waren we huis bewegen en we namen de kinderen om het huis te zien, net voordat we verhuisd. Het huis was leeg voor enkele maanden stond en was zonder uit meubels en tapijten, een beetje Scooby Doo zou je kunnen zeggen.
De planken vloer kraakte als de kinderen onderzocht, de stem versterkt door de lege huls. Met wat overhalen van de Missus, ging ik op zoek naar mijn zoon om te beslissen met hem, die zijn slaapkamer zou zijn. Ik zocht hoog en laag voor hem, mezelf gevoel als een kind zo ontdekte ik nieuwe onderdelen om het huis dat we hadden gekocht. Uiteindelijk ontdekte ik hem, op de zolder zat in de voorkant van een doos, de doos was open en hij had geleegd; de jongen werd verdiept met wat hij had ontdekt.
Hij was helemaal niet bewust van mijn aanwezigheid als ik hem benaderen en keek over zijn schouder naar zijn schat. Mijn zoon had de schat gevonden voor zeker, rijkdom trots op te zijn. Hij was alleen gegaan en vond de vorige eigenaars geheime porn stash! ! Wat moest ik doen?, Ik had geen keus, zat ik naast mijn zoon en erfgenaam, boog zich over en koos een geschikte publicatie. Mijn zoon keek me aan en ik naar hem, en we een glimlach en een knipoog gedeeld.
Besteding van de komende twintig minuten vergelijken tijdschriften leek te maken voor de voorgaande acht jaar, ik voelde ons gel als vader en zoon moeten, kunnen we van urenlang samen lezen en swapping tijdschriften, maar voor het vrouwvolk van de familie het ontdekken van onze groezelige kleine schuilplaats plaats.
Zoals we liep uit de zolder onder de minachtende blik van de vrouwelijke factie van het huishouden, ik wist dat we zouden goed zijn en er was niets aan de hand, alles wat het nodig heeft i