Dit was niet een bijzondere chirurgische boor. Voor mij is dit zag eruit als een gewone huis boor. Ik kan me niet precies herinneren wanneer ze mijn been had verdoofd of niet, maar ongeacht .. zodra ze begonnen te boren door het onderste deel van mijn knie. Het was enorm pijn! Plaats jezelf in die situatie voor een moment, hoe zou je je voelt? Niet goed, dat is zeker. Door nu de dokters had mijn been opknoping in tractie, zij recht op het einde waren. Het voelde beter, maar om naar dit punt dat ik denk dat ik nam al de pijn in een keer en dan kreeg het grote gemak aan het eind.
Na het afronden van mijn dokter begon uit te leggen dat ik moest een operatie aan mijn been te herstellen. Ze wilden een stalen staaf plaatsen in mijn been met een aantal schroeven. Hij vertelde me dat ik veel sneller zou genezen en in staat zijn om weer te lopen in slechts een paar korte maanden. Dus natuurlijk was ik er klaar voor. Ik denk dat op dit punt was ik net klaar om alles geregeld te krijgen, en naar huis gaan. Na het gesprek, ze verhuisden me naar mijn kamer voor de nacht om mij te laten rusten voor een operatie in de ochtend.
Mijn verloofde stond bij mij de hele tijd in deze, ze was mijn rots. Ze bleef bij me die nacht en deed alles voor mij dat ik mezelf niet kon doen. Morgen kwam sneller dan ik dacht. Het gordijn aan mijn bed werd teruggetrokken en mijn dokter begon me te vertellen dat ik zou ik in de operatie binnenkort. Ze begonnen me te verplaatsen naar de prep kamer en had een anastologist komen en met me praten. Hij vertelde me over de medicijnen die ze zou gebruiken om me te laten inslapen. Ze moesten hebben mij eens voordat ze mochten me iets te geven, natuurlijk heb ik gedaan.
Na het gesprek, verhuisden ze me naar de operatiekamer. Had me tellen terug van 10, en tegen de tijd dat ik bij ongeveer 7 was ik eruit. Ik werd wakker in de verkoeverkamer een paar uur later. Mijn been voelde geweldig, maar ik kon nauwel