"Het is een droge rode tafelwijn," zei hij, "erg leuk." "Erg leuk," Chris en Sally echode in koor. De middag was perfect. Een wolkenloze hemel, niet overdreven warm, een beetje wind waaide met lage niveaus in de buurt van de grond, als een miniatuur tegenwind. Het voelde goed aan de skin.Next was een Cabernet Sauvignon. "Deze is mild, een notitie van het dieprode kleur, en zijn blackberry aroma," zei de suave Harry, gekleed in een lavendel Tuxedo, om bepaalde smaken accentueren. "Wow," zei Sally, "dit is geweldig!" "Inderdaad," herhaalde Chris.
Harry onderbrak een feitje aan ervaring van het echtpaar nog lekkerder te maken. "Wist u dat deze Sauvignon is in eiken vaten gedurende 18 maanden voorafgaand aan het bottelen?" Hij zei niet dat de bijzondere eik op het terrein gebruikt door de wijnmakerij voor het bottelen was vernietigd, omdat het was aangetast door killer bijen. "Nee, we waren niet op de hoogte," antwoordde Chris een beetje te hard en nadrukkelijk. De Zinfandel kwam naast hun outdoor tafel.
"Deze witte dessertwijn niet goed ouder worden, ben ik bang," sprak hij een tweede voorafgaand aan de blik van pure angst steeds duidelijker op zijn functies. Op het slechtst mogelijke moment, de Sadharts begon ruzie. "Het is pittig," zei Sally. "Je hebt het mis. Het is fruitig!" Chris schreeuwde met in totaal te veel nadruk. De zwerm killer bees, begeleid naar hun tafel door de stroom van de micro-wind en de trillingen van hun ruzie en eventueel door Harry's kleurrijke als onlogisch kledij, begon opnieuw en opnieuw steken het paar. Dat zag er niet goed op de huid voelen.
De Sadharts hadden het geluk dat Harry ooit een ambulance bestuurder was geweest en dat een Spoedeisende hulp centrum was heel dichtbij, en vooral dat de rekeningen werden verzorgd. "Het was verstandig van ons om noodhulp dekking te verkrijgen van een Californische Health Insurance-agent," Sally spinde door de gezwollen lippen een pa