Door dit te doen, is de prestatie en de binding met het publiek pijnlijk gecompromitteerd. Bovendien is de geluidskwaliteit beïnvloed, omdat de niet over de 'inner-smile' kwaliteit vocale toon. Vele malen, zou ik kijken naar een zanger op het podium, pak de microfoon, kijk omhoog naar het publiek en het knipperen van een grote glimlach. Dan als het lied beginnen, die glimlach zou gewoon 'poef' verdwenen in de lucht, zelfs in een vrolijk lied. Als lid van het publiek, ik voelde me alsof ik had opgelicht toen ze terug dat heldere, warme glimlach.
Het is als de grote lachende vriendelijke verkoper na de verkoop van een product niet eens de moeite om te kijken naar je daarna. Nee nee nee, dit is nog steeds niet grootste fout omdat het erger nog moet komen. Dan is er nog een andere fout die is ongeveer net zo gewoon als het geen lachende fout is het 'ik ben nerveus' uitdrukking geschreven op de gezichten van de zangers '. Hoe weet ik dat ze zenuwachtig? Nou, het is gewoon dat deze zangers hebben geen oogcontact met het publiek. Velen van hen zelfs maken de hele song met hun ogen dicht.
Dit is niet alleen ronduit onbeschoft, het vertelt ook het publiek dat de zanger heeft geen vertrouwen in tegenover het publiek. Het wordt nog leuker als je de zangers in kerken kijken omhoog alsof zingen voor God, zodat ze kunnen voorkomen dat oogcontact met de gemeente. Ik begrijp dat als het zingen over God, kan je er als en wanneer de lyrische geschikt is om uitdrukking te laten zien, maar boven op zoek naar de hele song is belachelijk. Ja, hebben een goede lach.
Dan is er nog een groep zangers die begrijpen de noodzaak om oogcontact te maken, maar ze deden het door het vegen van hun ogen alle kanten hier en daar spoot. Deze verschrikkelijke lichaamstaal maakte ze er uitzien als een bange gekooid dier. Niet vaststelling van goed oogcontact is nog steeds niet de grootste fout zingen hoor. Blijven gi