t of gastrische torsie kan een probleem zijn. Er is geen manier om te weten is deze aandoening is genetisch van aard maar het vermoeden bestaat dat het "familial" .Na de Otterhound ontgroeit zijn puppy-tijd (waarvan ten minste zal duren tot de leeftijd van twee) vestigt hij zich meestal enigszins en ten minste neer is niet zo onhandig. Hij behoudt een beetje koppigheid in zijn persoonlijkheid, na alles, hij is een pak hond en heeft de neiging om de neiging om zijn eigen verlangens in plaats van die van zijn meester. Hij is ook een speels en onstuimige ras, heel actief en energiek.
Hij is echter intelligent en zal reageren op de training. Hij heeft heel veel beweging en natuurlijk heeft een omheind in de behuizing. Hij geniet niets meer dan dat met zijn familie op een regelmatige basis, maar is niet ongelukkig als in de tuin en is niet veeleisend van voortdurende aandacht, vooral als hij een andere hond om hem gezelschap te houden.
