De Chin is vrij gelijkaardig aan de Pekinees, vooral in het gezicht structuur. Men kan zich voorstellen een Pekinees zonder uitgebreide kraag en vacht rond het gezicht en de overeenkomsten (in ieder geval in het hoofd) zijn vrij duidelijk. Er is hetzelfde bracocyphalic gezicht structuur en dezelfde grote ogen en lange franjes aan het oor maar de gelijkenis op de Japanse Kin niet de grote lange rand van haar en grote kraag rond het hoofd die men vindt op de Pekingees. De Chin heeft een veel schaarser jas op het lichaam, is langer been en fijner van bot dat de Pekingese.
The Japanse Chin in Engeland werd geïntroduceerd door Commodore Perry, die een paar aan het hof van koningin Victoria bracht in 1853. Door 1880 de ras werd in de show circuits van Groot-Brittannië ingevoerd en is een populaire show hond en huisdier sinds die tijd geweest. De Amerikaanse en Europese hondenshow mooie duurde een beetje meer tijd voor acceptatie en tot de hond werd toegelaten tot de American Kennel Club in 1977, werd het ras genaamd de Japanse Spaniel.The Japanse Kin is altijd ofwel zwart-wit of rood en wit.
De lange zijdeachtige vacht is alleenstaand en heeft een manen op de nek en schouders, die enigszins stand off in de natuur. De poten zijn boete van bot en hebben alleen bevedering op de bovenste delen. Deze kleine hond moet zowel delicate en vorstelijke kijken. De hond in twee maten aanvaard, dan £ 7 of onder de regel is dat hoe kleiner, hoe beter. De lengte van het lichaam moet gelijk zijn aan de hoogte van de withers.The hond de neiging om patella luxatie, een toestand van "slippen knieschijf" die vaak aanwezig in speelgoed rassen te ontwikkelen.
Vanwege de prominente aanwezigheid van de grote ogen, moet ervoor worden gezorgd dat ze niet krassen in het spel en de ogen moeten regelmatig worden geïnspecteerd, zoals bij de pekingese ras. Anders dan deze waarschuwingen, het hondje is in wezen heel healthy.The Japanse Chin is een actieve en speelse kleine hond met een v