Dit was het begin van een lange geschiedenis van Mastiffs als strijders, soldaten, beschermers en waakhonden. Een populair verhaal vertelt dat toen Sir Peers Legh raakte gewond in de Slag van Agincourt, zijn Mastiff stond over hem en beschermde hem voor vele uren, terwijl de strijd woedde licht deze de Romeinen Groot-Brittannië binnenvielen rond AD43, namen ze Mastiffs terug naar Italië en gebruikt ze eigendom en bewaker gevangenen te beschermen, in aanvulling op de gevechten in de arena. De Mastiff wordt gezegd Julius Caesar favoriete hond te zijn geweest.
Kubla Khan had een kennel van 5000 Mastiffs voor de jacht en de oorlog te gebruiken. Toen Hannibal stak de Alpen, nam hij enkele bataljons van de oorlog Mastiffs.Mastiffs in BritainBack in Groot-Brittannië in de 11e eeuw, de Mastiff was een van de op naam vermeld in het bos Wetten van koning Knut, de eerste geschreven wetten van Engeland enkele rassen. Mastiffs werden geregistreerd als voor bescherming worden gehouden, en de middelste teen van hun voorpoten geamputeerd moest worden, zodat de honden niet snel genoeg om herten (die traditioneel behoorden tot royalty) vangen kon lopen .
British royals gehouden Mastiffs om hun kastelen en landgoederen te beschermen , die hen vrijgeven 's nachts af te weren indringers. Henry VIII wordt gezegd te hebben gepresenteerd Karel V van Spanje met 400 Mastiffs te worden gebruikt in battle.From de 12e tot 19e eeuw, Mastiffs werden gebruikt voor de beer-hondengevechten. Deze "sport", waarin honden aangevallen vastgeketend-up beren, stieren en zelfs tijgers, was vooral populair tijdens de Queen Elizabeth's tijd. Dergelijke gevechten werden vaak opgevoerd voor de koningin entertainment.
Het grootte van de Mastiff en de behoefte om te eten ongeveer net zo veel voedsel per dag als een volwassen man maakte een Mastiff te duur voor de meeste gewone volk, met uitzondering van slagers, die genoeg vleesafval te voeden had een Mastiff goed. Daarom werd de Mastif