* In de vroege jaren 1900 de kleine terriërs die bekend werd uiteindelijk als Dandie Dinmonts werden vaker genoemd Peper of Mosterd Terriers of de naam van de boerderij waar ze werden gefokt, bv Hindlee Terrier. Hindlee was het huis van James Davidson, die zich hield zes Dandies, genaamd: 'Auld Pepper', 'Auld Mustard', 'Young Pepper', 'Young Mustard', 'Little Pepper' en 'Little Mustard'. Davidson was onvermurwbaar dat alle Dandies afstammen van twee van zijn eigen honden genaamd Tarr en Pepper. * Sir Walter Scott hield ook Dandie Dinmonts in Abbotsford naast andere populaire rassen van de dag.
* De Dandie kan zijn nauw verwant aan de Bedlington Terrier, zowel met dezelfde hangend oor, en een lichte top-knot. Maar de Dandie uitgegroeid tot een lange-bodied, kortbenige hond en de Bedlington groeide uit tot een langbenige hond met kort lichaam. De nauwe relatie tussen de twee rassen gegevens blijkt dat Lord Antrim, in de vroege dagen van de hond toont, tentoongesteld twee dieren uit hetzelfde nest te illustreren, en met één verkregen een prijs of eervolle vermelding in de Dandie klassen, en met de andere een zoals onderscheid in de Bedlington klassen.
* Op een gegeven moment was de Dandie opgenomen in de algemene familie van Scotch (Schotse) Terriers en werd erkend als een apart ras in 1873. De Kennel Club van Groot-Brittannië werd opgericht in 1873 en slechts twee jaar later, op 17 november 1875, werd een bijeenkomst gehouden in The Fleece Hotel, Selkirk, waarbij werd gevormd De Dandie Dinmont Terriër Club. * De rasstandaard van de vroege Dandie liefhebbers werd door William Wardlaw Reed en andere liefhebbers van de dag gelegd.
De vergadering dat de normen die zijn zeer vergelijkbaar met die vandaag de dag gebruikt werd gehouden in het Red Lion Hotel in Carlisle, Engeland opgericht, in 1876. Afgezien van een kleine wijziging in 1921, wanneer het gewicht assortiment werd veranderd 14-24 lbs to 18-24 pond, de Dandie standaard in G