Als het ware door God dat vieren we de geboorte van Zijn Zoon, zou hij het bevel hebben in de Schrift, en merkt op data, die heel duidelijk in andere Joodse feesten zijn. Herinneren van de dood van Christus, echter, is bevolen in de Schrift, (1 Korintiërs 11: 24-25), maar veel andere maatschappelijke feestdagen hebben weinig te maken met Christus of zijn geboorte. Familiefeesten en tijdingen van vreugde zijn zeker onschadelijk feesten, als christenen, echt houden aan de rituelen en de focus op de gebeurtenissen die Bijbels zijn gezond en getest. "Bewijs alle dingen en behoudt het goede.
" (1 Tessalonicenzen 5:21) Oorspronkelijk, wat bekend staat als de maatschappelijke feest in december begon in de oude cultuur van de Romeinse heidenen. Tijdens de wintermaanden, de tijd dat de zon dagelijks scheen werd ingekort tot ongeveer 25 december. Op 25 en daarna begon de zon te schijnen voor langere tijd elke dag. De heidenen die deze cruciale dag voor de heidense zonnegod Nimrod aanbidden. Op de avond voor de 25 december, werd een Yule (Chaldeeuwse woord voor baby) blok op het vuur te maken aan de dood symboliseren hun zonnegod, Nimrod.
De volgende dag, 25 december, werd een groenblijvende boom gebouwd en ingericht in de huizen aan de wederopstanding van Nimrod symboliseren door zijn zoon, Tammuz, en de komst van de zon again.The eerste westerse kerken gevierd Driekoningen, als de dag dat de Wijzen kwam na de geboorte van Christus, (dit begint de 12 dagen van Kerstmis) en in andere culturen, de koning dag was 6 januari.
In de loop van honderden jaren zijn kersttradities gekomen om verschillende dingen voor verschillende culturen betekenen, en hebben gevierd onder de christenen en heidense feesten, gekoppeld aan de komst van een nieuw jaar. De heidenen die de dagen voor het nieuwe jaar te vieren en uitgevoerde rituelen om weg te rijden van de oude demonen, om geluk te hebben voor het nieuwe jaar. Bij het aanvaarden van bepaalde gebeurtenissen en routine zonder twijfel,