gecondenseerde materie bezig met de fysische eigenschappen van gecondenseerde fasen van de materie. Deze eigenschappen worden weergegeven als een aantal atomen in het supramoleculaire en macromoleculaire schaal interageren en sterk aan elkaar hechten of anderszins sterk geconcentreerd in een systeem. De meest bekende voorbeelden van gecondenseerde fasen vaste stoffen en vloeistoffen. Dergelijke dagelijkse gecondenseerde fasen ontstaan door elektromagnetische krachten tussen de atomen.
Meer exotische gecondenseerde fasen omvat de mesofasen van vloeibare kristallen, de supergeleidende fase vertoond door sommige materialen bij lage temperaturen, het ferromagnetische en antiferromagnetische fasen van spins op atoomroosters en Bose-Einstein condensaat gevonden in bepaalde ultrakoude atomaire systemen.
gecondenseerde materie beoogt het gedrag van deze fasen te begrijpen door gevestigde fysische wetten. In het bijzonder, omvatten deze de wetten van de kwantummechanica, elektromagnetisme en statistische mechanica.
De diversiteit van de systemen en verschijnselen beschikbaar voor onderzoek maakt gecondenseerde materie veruit het grootste gebied van de hedendaagse fysica. Door een schatting een derde van alle Verenigde Staten natuurkundigen zich identificeren als gecondenseerde materie fysici. Het veld heeft een grote overlap met chemie, materiaalkunde en nanotechnologie, en er zijn nauwe banden met de gerelateerde velden van de atoomfysica en biofysica.
Theoretische natuurkunde van de gecondenseerde materie deelt ook vele belangrijke concepten en technieken met theoretische deeltjesfysica en nucleaire fysica.
In het verleden, gecondenseerde materie gegroeid uit solid-state fysica, nu beschouwd als een van de belangrijkste deelgebieden. De naam van het veld was blijkbaar [nodig citaat] bedacht in 1967 door Philip Anderson en Volker Heine toen ze omgedoopt tot hun onderzoeksgroep in het Cavendish Laboratory van de Universiteit van Cambridge van "Solid-State Theory" naar "Theorie van de gecondenseerde materie '.
In 1978, de afdeling van de Solid State Physics aan de American Physical Society werd omgedoopt tot de afdeling Condensed Matter Physics. Een van de redenen voor deze wijziging is dat veel van de concepten en technieken ontwikkeld voor het bestuderen van vaste stoffen kunnen ook worden toegepast op vloeistofsystemen. Bijvoorbeeld, de geleidingselektronen in een elektrische geleider vormen Fermi vloeistof, met gelijke eigenschappen met conv