De maan, Spiegel van de Earth

The Moon, Spiegel van de Aarde

Velen zeggen dat de maan is 4,5 miljard jaar en het beweegt uit de aarde de baan om de 4 cms per jaar, dan moet men ook in staat zijn om te berekenen hoe ver de maan was van de aarde 4,5 miljard jaar geleden. Dat zou geen groot wiskundig probleem ook als de maan niet rond en min of meer eivormig en het niet draait om zijn eigen as, zoals het zou moeten, dan kunnen we de massa van de Maan zoveel jaren geleden berekenen.

Ook konden we misschien koppelen krater van de maan met de hoogte van de Mount Everest en voeg op de toename van de hoogte van de berg over de jaren meer ruimtepuin vestigt zich op de berg. Verder kunnen we ook berekenen van de stof die de krater op de maan door de jaren heen vult.

Het hele doel moet zijn om samen te betreffen de diepte en hoogte van de put van de maan en Everest en vermoeden of de maan is echt een vrijstaande stuk van ons, dan zuigeling Aarde, zacht als het als zo velen zijn geweest miljard jaar zijn verstreken sinds de vermeende scheiding van de Aarde.

Als dat zo en zo ook de maan wordt beschouwd als een platte geconfronteerd lichaam toont ons alleen zijn gezicht en niet de achterzijde, zoals ook de wisselende temperaturen tijdens de dag en de nacht zijn enorm verschillend, kunnen we eventueel ontwikkelen een theorie dat de brok van onze aarde verhuisd van de baan van de aarde, kwam het onder twee fundamentele krachten de centrifugale en middelpuntzoekende krachten.

Waar deze twee krachten in evenwicht en ze gelijk onder de algemene magnetische velden verkrijgen op dat punt van de tijd geworden, moet worden berekend als bij het waarschijnlijk zou hebben plaatsgevonden, en dan zou het het feit dat de maan is zeker onze kinderen vast te stellen. De maan onder magnetisch veld van de aarde gekomen zou dan begonnen cirkelen over net als elke satelliet.

Ook als we weten dat de maan die redelijk bekend eenmaal om de aarde cirkelen eens in de 28 dagen kan hebben omcirkeld in veel minder tijd veel eerder.

Zoals het drijft, beweegt over een grotere cirkel en neemt ongeveer 29 1/4 dagen nu de Maan onder de toenemende invloed van het magnetisme van de zon, omdat het dichter bij de zon en met minder greep op door het aardmagnetisch veld, misschien kunnen doen geloven dat de zon het kan verslinden als een omelet hoe dan ook onbeduidend in grootte.

Misschien kunnen we het voor altijd te verliezen en worden beroofd van een groot aantal dichters en liefhebbers bekoren, van het verg