Het wordt beschouwd dat de stem van dat sociale soorten wordt gedetecteerd door middel van dialogen in de werken van Austen. Dergelijke {een mode | een methode | een modus} brengt de boodschap door middel van gesprekken die vooral AR opgericht op alledaagse taal en verenigingen en deze stijl heeft veroorzaken een vergelijking van de auteur en Shakspere. geschiedschrijver, een up-to-date criticus van de schrijver, maakt de volgende interpretatie:
Shakespeare heeft noch gelijk noch tweede had.
echter onder de schrijvers World Health Organization hebben benaderd het dichtst bij de mooie meester, we; ve kreeg geen aarzeling over het plaatsen van schrijver, een dame die Europees land is terecht trots. Ze heeft de Noord-Amerikaanse volk gezien een puinhoop van karakters, vermoeid een expliciete zin gemeengoed; allemaal willen we de neiging om dagelijks te ontmoeten. Toch zijn ze ",. (.
Qtd in Wright 18) weer allemaal absoluut onderscheiden van elkaar als waren zij de belangrijkste excentrieke personen
Maar ten aanzien identieke tijd, Charlotte Brontë ontslaat auteur met een aanzienlijke gevoel van superioriteit met de volgende opmerking over Pride and Prejudice:
Een juiste portret van alledaags gezicht, een streng gesloten, uiterst gecultiveerde tuin met nette grenzen en delicate bloemen; echter geen blik van heldere, levendige menselijk gezicht, geen open land, geen recente lucht, geen blauwe heuvel, geen eerlijke beck; Ik moest bijna de voorkeur aan haar meisjes en heren, accepteren in hun elegante echter beperkt woningen.
(18)
Volgens de apostel Wright, wat Brontë verwart is dat het onderscheid tussen dispassionateness en superioriteit. Austen kalmte met die ze schrijft over "de delicate bloemen" leidt Bronte om te geloven dat de schrijver is associate degree auteur van louter oppervlak (20). Trouwens, Brontë negeert dat de auteur identificeert zich samen met haar beschrijvingen en hij of zij maakt haar personages als ze in leven waren. Bovendien, in haar
romans auteur de Shakespeare componenten, dat ar diepte, bereik, en onpersoonlijk onthechting die humor noodzakelijk verwerken.
Daarom is voor Austen, humor zou een manier van kritiek op elk zijn de categorie ze behoort en daarom de maatschappelijke instellingen woont ze in haar romans te trekken. '; t maken plezier door middel van correctie echter leiden ze de lezer naar mate onderzoek naar algemene soorten komische wa