In zowel het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten, de overheid is veel zwaarder en pervasively betrokken bij de minutia van accountancy, voorraad handel en het bankwezen dan het was slechts twee jaar geleden. Maar het ethos en de mythe van "orde in de chaos" - met zijn voorstanders in de exacte wetenschappen, alsmede - liep dieper dan dat. De cultuur van de handel werd grondig doordrongen en getransformeerd. Het is niet verwonderlijk dat het internet - een chaotische netwerk met een anarchistische modus operandi - bloeide in deze tijden.
De dotcom-revolutie was minder over technologie dan over nieuwe manieren van zakendoen - mengen talloze onverzoenlijke ingrediënten, goed roeren, en hopen op het beste. Niemand, bijvoorbeeld, bood een lineaire verdienmodel van hoe "eyeballs 'vertalen - dat wil zeggen, het aantal bezoekers van een website - om geld (' monetariseren '). Het werd dogmatisch gehouden om waar dat wonderbaarlijke wijze, verkeer - een chaotische fenomeen - zal vertalen naar winst - tot nu toe van het resultaat van moeizame arbeid. Privatisering zelf was een sprong in het diepe.
Staatsbedrijven activa - waaronder nutsbedrijven en leveranciers van publieke goederen zoals gezondheid en onderwijs - werden wholesale overgedragen aan de handen van de winst maximizers. De impliciete overtuiging was dat het prijsmechanisme de ontbrekende planning en regelgeving zal bieden. Met andere woorden, werden hogere prijzen verondersteld om een ononderbroken service te garanderen. Voorspelbaar, mislukking volgde - van elektriciteitsbedrijven in Californië aan spoorwegexploitanten in Groot-Brittannië.
De gelijktijdige afbrokkelen van deze urban legends - de bevrijdende kracht van het Net, de zelfregulerende markten, de ongebreidelde verdiensten van de privatisering - onvermijdelijk leidde tot een terugslag. De staat heeft monsterlijke proporties in de decennia na de Tweede Wereldoorlog verworven. Het gaat over om verder te groeien en de w