wettelijke definitie van lasterlijke verklaring
Door
S j Tubrazy
De essentie van een lasterlijke verklaring is de neiging om de reputatie van een ander te verwonden persoon. Er is geen volledige of uitgebreide definitie van wat een lasterlijke verklaring, aangezien het woord 'beledigende' is nergens nauwkeurig omschreven.
In het algemeen een verklaring lasterlijk van de persoon van wie het is gepubliceerd als het de neiging om hem te laten zakken in de schatting van het juiste denken leden van de maatschappij in het algemeen of als het blootstelt hem openbaar haat, minachting of spot of als het zorgt ervoor dat hij wordt gemeden of vermeden.
De reputatie van een persoon is niet beperkt tot zijn algemene karakter en staan, maar strekt zich uit tot zijn vak bedrijf of beroep, en lasterlijke woorden zullen zijn als ze toerekenen gebrek aan opleiding, kennis, kunde, capaciteit, oordeel of efficiëntie in de uitoefening van zijn bedrijfs- of beroepsactiviteit.
De test van wat lasterlijk is. Bij de beslissing al dan niet een verklaring is lasterlijk, moet het Gerecht eerst nagaan welke betekenis de woorden zou overbrengen aan de gewone man.
Na te hebben vastgesteld de betekenis, de test is of onder de omstandigheden waarin de woorden werden gepubliceerd , een redelijke man aan wie de bekendmaking ervan zou waarschijnlijk om het te begrijpen in een lasterlijke zin zijn. Woorden die de neiging hebben om de achting waarin een man wordt gehouden door de criminele klassen of door personen uit sympathie met de wet te verminderen zal geen ondersteuning van een actie, want dat is niet een standaard die het Hof kan herkennen.
Het feit dat de persoon aan wie de woorden werden gepubliceerd niet geloven dat ze waar zijn is irrelevant en heeft geen invloed op het recht van de actie, hoewel het de vraag of de schade kan beïnvloeden.
De woorden kunnen niet alleen een hebben letterlijke betekenis maar ook een inductieve betekenis die verder gaat dan de letterlijke betekenis, maar is inherent aan hen en kan afhangen van de context waarin ze werden gepubliceerd, de letterlijke betekenis en eventuele inductieve zin bekend als de natuurlijke en gewone betekenis.
De woorden kan ook een secundaire of ruimste betekenis die afhankelijk is kennis van bijzondere of extrinsieke feiten. De secundaire of uitgebreide betekenis is bekend als de insinuaties of waar of juridische insinuaties.