Communisme hoe het was bedoeld om Be

het communisme en de attractie, verdiensten en gebreken

De aanhef van de preambule van Karl Marx en Friedreich Engles 'Communistisch Manifest, het eerst gepubliceerd in 1848, claimen: "A spook waart door Europa - het spook van het communisme "(Communistisch Manifest, Engles, 1), pinning communisme als een soort recente filosofische uitvinding. De mantra van deze nieuwe, revolutionaire organisatie van de economie en de samenleving als geheel zou, in Marx 'eigen woorden: "... Van ieder volgens zijn vermogen, aan ieder naar zijn behoefte," (Kritiek van het Gotha Programma, Marx).

Echter, de term communisme is slechts een organisatie en naamgeving van een tijdloos gevoel; een vaag idee van de manier waarop dingen zouden moeten zijn die waren zwevend door de mensheid collectief het hoofd nog 18 eeuwen vóór de publicatie van het Manifest: Een perfect altruïstische samenleving met elkaar man die optreedt namens alle andere. De Bijbel zelf beschrijft dit begrip in het Lucas 'Handelingen van de Apostelen: "...

Want er was ook niemand onder hen, die gebrek had; want zovelen als er bezitters waren van landen of huizen, die verkochten zij, en brachten de prijzen van de dingen die werden verkocht, en legde hen neer aan de voeten van de apostelen ', en werd uitgedeeld iegelijk zoals hij nodig had, "(Handelingen 4: 34-35). Het is dit idee van wederzijdse altruïsme en gelijkheid tussen de leden van een samenleving gecreëerd communisme, het aantrekken van de wil van Lenin, Mao Tse-Tung, en Ho Chi Minh aan. Echter, de uitvoering van het communisme is een moeilijke en ingewikkelde zaak.

Het communisme is een buitengewoon krachtige en aantrekkelijke idee dat het heel moeilijk is in de toepassing ervan.

aantrekkingskracht communisme's ligt in de rede en de mensheid. Kapitalisme terwijl effectief bij de productie van hoogwaardige goederen en diensten efficiënt, is onmenselijk als het verdeelt de mensheid in klassen: de weinigen die de controle van de middelen van de productie, en de vele die dat niet doen.

Hoofdstad beweegt voortdurend uit de bodem van deze sociale ladder naar de top, het verrijken van de weinigen die de controle van de middelen van de producties buiten hun behoeften en het verminderen van de rest aan de slavernij die in toenemende mate maakt het vervullen van basisbehoeften moeilijker voeren. Het is een systeem dat bevordert hebzucht, het verminderen van de mens om radertjes in de industriële machine. Het gaat tegen alle logica en collega-gevoel