Door nu was hij op zoek naar de volgende stap en hoewel hij had het gevonden in de weg van de WBU Heavyweight titel, die toen vacant was, een gevecht tussen hem en Fabio Eduardo Moli gevolgd voor de kans om een "World Champion" te zijn. Skelton gestopt Moli in de 6e na 3 geklopt downs in de ronde, om de titel te winnen. Hoewel hij nooit een verdediging van de band zou maken, lijkt niemand iets kon schelen (niemand heeft gevochten voor de band sinds) .
Na dit hij terug zou gaan naar de verdediging van zijn Britse titel, fatsoenlijke strijders te verslaan met Mark Krence en John McDermott , vreemd genoeg had hij is ontdaan van zijn Commonwealth titel en op dezelfde dag (10 december 2005) vocht hij McDermott (KO1) Audley Harrison en Danny Williams vochten voor de vacante Commonwealth titel. Williams sloeg Harrison die nacht in wat kan alleen maar worden omschreven als de 12 slechtste rondes in de Britse boksen history.Williams en Skelton zou strijden voor de Commonwealth titel in een slopende wedstrijd die alle kanten op kunnen gaan doen.
Williams al kreeg het voordeel van de twijfel met een ongelooflijk strakke split beslissing om Skelton zijn eerste verlies als een professionele bokser. Nadat beide vechters een snelle stilstand overwinning in hun volgende gevecht ze elkaar weer, met het Gemenebest riem op de lijn opnieuw. Deze keer Skelton was drukker en Williams leek iets minder van een vechter dan hij eerder had geweest als Skelton nam een unaniem punten beslissing om een 2-time Commonwealth kampioen te worden.
Hij zou dan rematch Michael Sprott wie hij in de 12 ronde had KO'd toen ze elkaar ontmoetten de eerste keer, Sprott sprak een grote strijd gaande in als Skelton op de lijn opnieuw op de Commonwealth titel. Hoewel dit wedijverde de Danny Williams v Audley Harrison gevecht voor dezelfde titel als de minst boeiende strijd in de geschiedenis. Het werd verscheuring het werd knuffelen, het was saai als Skelton won een meerderheidsbesluit (