Misschien heb je niet geloven dat de verklaring --- dat het publiek acht mode pluizige. Misschien denk je dat ik overdrijf door te zeggen dat de mode is niet een alom gerespecteerde kunstvorm geworden. Maar kijk naar de film 2006, "The Devil Wears Prada ', wiens populariteit moet aangeven dat het rust goed met mentaliteit van onze samenleving. Ann Hathaway's karakter, Andy, speelt een goed opgeleide jonge vrouw die een carrière als journalist zoekt.
Terwijl op zoek naar banen, Andy ziet een advertentie voor een stage bij een grote mode-magazine. Andy's terughoudend om toe te passen, omdat ze wil een "ernstige" reporter geworden. Omdat ze "slim", zegt ze voor ogen zich op een andere vorm van publicatie (en tegen het einde van de film, heeft ze uiteindelijk over te schakelen naar een krant baan), wat impliceert dat het werken in de mode-industrie is niet voor intellectuelen. Integendeel, de mode-industrie is voor mensen zoals collega Andy's, Emily, die blijkbaar is vrij typerend voor de andere meisjes in het magazine.
Alles wat ze kan denken is mode tot het punt dat ze maakt het bijwonen van de Paris Fashion Week haar belangrijkste prioriteit dat jaar. Emily's afgeschilderd als oppervlakkig en snarky --- en toch lijkt niemand te vragen of dat is een eerlijke en nauwkeurige weergave. In feite, veel humor van de film draait om het maken van plezier van Emily en andere fashionstas, enkel bewijs dat onze maatschappij stereotypen fashionista's als vapid en acht niets mis mee.
"Alle fashionista zorg over is glitter en kant, toch? "Nou, misschien prettiness doet bezighouden sommigen van hen, zoals Emily, maar dat wil niet zeggen dat deze mensen zijn representatief voor de gehele bevolking fashionista. Hebben alle Mexicanen te maaien gazons voor de kost? Zijn alle Ieren dronkaards? Niet alle vrouwen dromen van trouwen met Mr Right en met 2.2 kinderen in de voorsteden van Amerika? Zijn alle zwarten lui? (Hoeveel retorische vragen moet ik vragen om een punt te bewijzen?) Niet laatste keer dat ik gecontroleerd.
Toch is het algemene publiek houdt van hun generalisaties paaien op basis van hun waarnemingen van een kleine minderheid. En, in dit geval, mode schrijvers als me lijden.
Als een mode-schrijver, hoe kan het geloof dat de mode is de moeite waard ligt uitsluitend in het geld verdient en narcistische manie met uiterlijk mij niet beledigen? Soms weten belang dat de mode zich voor