Tot mooi en vroeg in de ochtend (wanhopig om eruit te komen dat de slaapkamer en ruik de frisse lucht !! ) en ging terug naar de ochtend uitzicht op de 12 Apostelen te krijgen. We gingen naar beneden naar het strand en afgezien van ons het was zo rustig, de zon opkwam, waren de golven beuken op de kust, de schaduwen bewogen over de apostelen, het al mooi en warm en het witte zand was tussen mijn tenen was .
Volgende halte was Loch Ard Gorge, dan London Bridge, die nu wordt genoemd London Arch, als het brugdeel ingestort in 1990, toen een illegale paar aan de andere kant had bereikt. Ze waren gestrand en moesten worden gered, maar wilde niet de publiciteit want het was een baas en zijn secretaresse op een weekendje weg voor een affaire - Oeps !! We toen zag de baai van de martelaren voordat u naar de Grampian Mountains, waar we namen een wandeling naar de top, naar het uitkijkpunt The Pinnacles. Ik bijna stierf, en ik bedoel ik bijna dood.
Ik ben zo god damn ongeschikt, en al ons rokers waren bijna comateuze klimmen dit ding, maar de uitzichten waren ongelooflijk. De kleine Fransman hield me te wachten om ervoor te zorgen dat ik in orde was. Zegen hem. Hij heeft niet echt veel te spreken; zijn broer praatte eerder als hij kon spreken Engels. We konden voor mijl zien en het zag er vrij prehistorische. In ieder geval de weg terug naar beneden was makkelijker.
Stopten we bij de rondleidingen privé lodges in Halls Gap te overnachten (gelukkig was ik in een meisjes kamer die mooi en fris, met een vleugje parfum rook - en geen snurkers !!), en er waren kangoeroes in de achtertuin die we gingen uit te spreken. Uiteraard hebben ze niet terug te praten.
Een andere vroege morgen terug naar de Grampians te Mackensie Falls te zien, en dan was er nog een wandeling op het menu. Todd zei dat het was een uitdaging, dus ik heb geweigerd, samen met 2 andere meisjes.
Ik vertelde Todd dat ik vind het moeilijk om op een vlakke ondergrond te staan, en de gedachte van het doden van mezelf meer dan 2 uur was echt niet aantrekkelijk, vooral met mijn dodgy knieën, dus hij liet ons een kortere wandeling naar sommige Aboriginal grotten waar de kinderen deden schilderij met hun handen op de muren, en dat was echt gaaf. Vervolgens hadden we een lange rit naar Adelaide stoppen uit om wat witte kangoeroes te zien. We hebben de grens van Victoria naar Z