te laten trekken op het eiland deed me denken liep ik in de hel of een woning der draken. Of misschien werd overgebracht naar Io. Sulphorous giftige dampen waren zichtbaar stijgen van vele openingen en fumarolen rond het eiland alsof een enorme bovennatuurlijke wezens waren de loer net uit het zicht en wachten om toe te slaan.
De rotsen rondom ons waren zoals een waaier van kleuren - van een saaie grijs voor het grootste deel van de rots op deposito's op het oppervlak van de helderste kleuren - geel en rood en wit en greens meestal. De oppervlakte verscheen kale, verlaten en beroofd van het leven, met uitzondering van drijfhout die waren aangespoeld op het strand. Maar kijkend naar de rotsen van dichtbij en de minerale afzettingen waren delicaat, bijna kitscherige plaatsen. Moeilijk voor te stellen dat ze niet echt planten.
Op onze tocht, we liepen door de onstabiele grond op een grote lus die ons in de loop van een of twee uur duurde tot de belangrijkste kratermeer en weer terug. Als we liepen, onze gidsen gewezen bezienswaardigheden en bijzondere kenmerken. De grond is bezaaid met lege ruimten onder onze voeten, wat betekent dat we moesten lopen alleen wanneer de gidsen hebben een la Good King Wenceslas. Blijkbaar, om de paar jaar, een toerist zal hun voedsel gebracht door middel van de grond, hoewel de meeste ontsnapping met een minderjarige verstuiking.
We stopten om te poseren voor foto's in de voorkant van een enorme fumarole. De truc is hier om een diep adem te halen, lopen over, poseren voor de foto en loop terug, * dan * ademen. Ademen de buurt van de fumarole is als ademhalen brandend zuur - u zult hoesten en proesten en je longen en neus zal geïrriteerd zijn. Zuigen op snoep helpt een beetje, maar de enige echte oplossing is om de kap te dragen de hele tijd, die ik al snel gedaan. Op naar de belangrijkste kratermeer, werd het water koken en borrelen weg. Ze waren een levendige schaduw van groen, heel mooi.
Hoewel ik mijn borrelende magma put niet kon krijgen, de aanblik van een enorme plas water kookt weg was bijna net zo cool en ik was zeker tevreden dat dit een echte, goede vulkaan. Niet zoals sommige van de landen die ik bezocht, die waren meer als grote heuvels. Ik moet bekennen dat ik een beetje verdrietig wanneer de tour kwam terug naar de steiger. Ik haatte de geur van de rook, maar d