Mohammed bin Tughlaq besloten om zijn kapitaal verschuiven naar Deogiri, dat hij de naam Daulatabad, in de Deccan om het grondgebied hij onlangs in die regio was gevoegd begeleiden. De Sayyid (1414-1444) en de Lodhi (1451-1526) dynastieën, die volgde op de Tughlaqs, beperkt zich binnen de muren van Firozabad. Ze meegemaakt turbulente tijden en had geen tijd om steden te bouwen. Babur, de eerste Mughal koning van India kwam hier in 1526 en maakte zijn basis in Agra. Zijn zoon Humayun besteeg de troon in 1530 en voor 10 turbulente jaren hij regeerde van Delhi.
In 1533 vierde hij de oprichting van zijn dynastie door het bouwen van een nieuwe stad, Dinpanah. De site is zorgvuldig geselecteerd aan de oevers van de Yamuna. Geen spoor van de stad nu nog steeds, zoals het volledig werd verwoest door Sher Shah Suri. De volgende twee Mughal heersers Akbar en Jahangir liever regeren India van Agra, maar het realiseren van het belang van Delhi, betaalde frequente ceremoniële bezoek aan de stad. In 1639 geïnstrueerd Shah Jahan zijn ingenieurs, architecten, en astrologen naar een locatie met een mild klimaat ergens tussen Agra en Lahore kiezen.
De keuze was het Hazrat Delhi van de sultans, op de westelijke oever van de Yamuna, net ten noorden van Purana Qila. Shah Jahan begonnen met de bouw van de nieuwe hoofdstad in eerste instantie, met de nadruk op zijn fort genaamd Urdu-i-Mualla. Volksmond Lal Qila, of het Rode Fort werd in acht jaar voltooid, en op 19 april 1648, Shah Jahan ging zijn fort en zijn nieuwe hoofdstad, Shajahanabad, van het rivierfront hek.
Het fort had een monumentale entree, Lahori Gate, waaruit naar voren de hoofdstraat van de stad, eindigt bij de Fatehpuri Moskee.
De Jama Masjid, begonnen in 1644, en de stadsmuur, gebouwd tussen 1651 en 1658, waren de volgende meest belangrijke structuren te hebben in de stad voltooid. De muur was halfronde, 8 meter hoog, 3,5 meter dik, en 6 km lang, en omsloten een oppervlakte ongeveer 6,4 vierkante kilometer. Het werd doorspekt met zeven grote poorten (Kashmiri, Mori,