We ontmoetten een park ranger op weg naar beneden, die nogal een karakter was. (Ze zag er zo cool met haar twee wandelstokken, en de man was ze trucking het!) Na een korte gesprek met haar over om ervoor te zorgen dat we hadden genoeg benodigdheden voor de afstand die we wilden gaan, voelden we ons vertrouwen en trots dat we zouden [ ,,,0],dan] verpakt zo veel. ^ _ ^ Wij namen een langere pauze op onze halverwege marker in Cedar Ridge, aten een paar meergranen bars, dronk water, en wachtte tot de toiletten te gebruiken.
Het was een langer wachten dan we verwacht hadden omdat de Rangers had een ratelslang probleem. Hee hee. Na onze stop, bleven we naar onze kant marker bij Skeleton Point, waar de wandelaars was het stelen van de teken. Dustin had dit ding waar hij zou schreeuwen om zijn echo te horen, en hij deed het op dit punt, en iemand ver weg antwoordde! Zo grappig. Ze gehumeurd hem voor een paar echo's, en we dachten dat het was geweldig.
Daarna begonnen we onze wandeling terug.
Ouch! Wij keek omhoog om te zien waar we zouden komen, en we waren als "Oh my gosh! Ik kan niet geloven dat we begonnen met de hele weg daar! "Het zag er veel verder dan voorheen. De terugkeer wandeling was zo warm, en de zon werd direct stralend op ons, dus zo nu en dan, zouden we pauzes om water te drinken en onder rotsen en in Crevaces verbergen nemen. Lol. Toen herinnerde ik mijn paraplu zat vol, en onnodig te zeggen dat we zag er grappig te gaan met onze paraplu blokkeren van de zon. Hey, het was onze redder voor het moment.
Onderweg kwamen we een paar leuke stelletjes en gezinnen die net zo warm en moe als wij waren. =))
Uiteindelijk hebben we allemaal het terug naar de trailhead en waren in staat om te ademen. Phew! Met opgenomen breaks, hadden we negen uur doorgebracht in de canyon, en elke hot seconde was het waard. De Grand Canyon was echt de meest adembenemende (in alle zintuigen) wat ik ooit heb gezien. Toen ik ging slapen die nacht, sloot ik m