The brede spreiding populariteit van het internet heeft de manier veranderd waarop dat wij mensen communiceren, socialiseren en zaken doen met elkaar. We kunnen uren doorbrengen in chatrooms als iemand we niet, maar wil zijn. De persoon aan de andere kant van het toetsenbord duizenden mijlen afstand heeft geen manier van het controleren van onze vorderingen of wie we eigenlijk are.Communication via het internet elimineert een cruciaal onderdeel van echte communicatie: lichaamstaal.
Dingen zoals houding, tollen en oogcontact en beweging zijn allemaal onbewust aanwijzingen van onze ware betekenis tijdens communicatie. Op jonge leeftijd leren we om te voorkomen dat het maken van oogcontact wanneer niet de waarheid te vertellen en om onze armen kruisen om ons te distantiëren van onaangename omstandigheden of om onszelf te blokkeren van mensen die we haten. Tot nu toe, thuis computer-technologie heeft geen manier van overdracht van deze fysieke communicatie die kan worden waargenomen als gevolgen in de geschreven tekst van een online conversation.
This cocooning verschijnsel kan invloed hebben op de communicatieve vaardigheden van de toekomstige generaties die zijn opgegroeid met het internet. Net zoals videospelletjes zijn fysieke activiteiten voor onze kinderen vervangen. Terwijl het doen van zeer goed bij zichzelf te uiten door middel van het geschreven woord, kunnen onze kinderen beginnen om de vaardigheden van spreken in het openbaar niet over een menigte of zelfs uit te voeren op een ongedwongen gesprek tijdens het wachten in de rij bij de lokale supermarkt.
Sommige van onze kinderen zelfs gebruik maken van sms-berichten om te communiceren als ze in dezelfde kamer. Mine zelfs tekst me vanuit een andere kamer toen we beiden thuis! De verdere groei van het werk thuis bedrijven kunnen voor een deel toe te schrijven aan deze voorkeur van de non-verbale communicatie. Het is nu volledig aanvaardbaar is voor de school v