bekend als 'Santa Margherita da Cortona', in feite, geboren in 1247 in een arme familie van Laviano, in de buurt van Castiglione del Lago, al snel verloor ze haar moeder, had een slechte relatie met haar stiefmoeder. Bekend om zijn buitengewone schoonheid, op zeventien vluchtte ze met een jonge edelman. Voor negen jaar woonde ze in zijn kasteel in Montepulciano, en had een zoon. We weten niet of ze ondanks de overeenkomsten nadelige unie tussen zo verschillende klassen, of, zoals de traditie, Margaret woont in zonde met haar minnaar was getrouwd.
Wat zeker is dat na de tragische dood van Margaretha's man, begon een leven van grote soberheid en boetedoening. Vestigde zich in Cortona, en werd een Franciscaner tertiaire, nooit het kind verlaten, maar zorgde voor hem maakt hem vestigen op Arezzo. Onconventioneel en moedige vrouw van onvergelijkbare charme en innerlijke kracht, Margaret, bouwde een ziekenhuis, ze vormden een gemeente genaamd The Tertiair Poverelle herhaaldelijk kreeg vrede voor de stad en, volgens een mooie traditie, troostte en inspireerde Dante zelf. In 1288 verhuisde ze naar de vervallen kerk van St.
Basil, in het hoogste deel van de stad, die werd herbouwd. Ze bracht haar laatste jaren en overleed op 22 februari 1297. In de tweede helft van de kerk werd volledig herbouwd in gotische stijl en opgedragen aan haar ongeschonden lichaam ligt nog steeds in de Heilige zilveren urn op het altaar. Hoewel vereerd als Gezegend sinds de dood (haar eerste biografie werd samengesteld op basis van haar biechtvader, Fra 'Junta Bevagna), werd Margaret niet heilig verklaard tot 1728. E' patrones van Cortona en haar feest vierden we op 22 februari, maar wordt ook herdacht mei .