Niet gehinderd
Ik was in KV Udhampur in de klas X, de plaats waar ik had een van de beste tijden in mijn leven en die momenten zijn bedrukt in mijn gedachten tot datum fris als bloem. We hadden een chemie leraar, de heer Aggarwal, die wordt gebruikt om te lopen als een meisje als gezien vanaf de achterzijde. Hij was niet de moeite genomen over iedereen en wordt gebruikt om iets te zeggen, zonder het geven van een seconde na te denken en in te gaan op de reden waarom, wanneer en hoe van de situatie.
Op een dag, terwijl hij leerde scheikunde een mannelijke student gooide een krijt bij hem, maar het ongeluk raakte een studente, Archana die zat aan de voorkant vlak onder het podium, waar de leraar stond. Ze voelde zich zeer beledigd als ze kwam te weten dat sommige jongen haar had geraakt en maakte het een prestige kwestie om de zaak te melden. De leraar werd geconfronteerd met het bord toen dit incident gebeurde dus niet wetende zo gedragen op onderwijs. Ondertussen begon fluisteren discussies in de klas over wie de dader was.
De meisjes zitten aan de achterkant banken waren zeer slim, hoewel die wist wie de dader was, maar nooit keek terug naar de jongen die had geraakt met het krijt als wilde diplomatiek handelen, zodat niemand sprak iets. Het zien van deze Archana werd woedend en in plaats van het vergeten en het negeren van het probleem kreeg met haar lang en forse lichaam om de zaak te melden.
De hele klas was nu erg gespannen en alle jongens aan de achterkant waaronder ikzelf waren stront bang dat als ze per ongeluk de naam van iemand neemt zal hij worden opgehangen en zal het gezicht niet aan te tonen voor deze daad van eve plagen. Iedereen was op zoek naar beneden en de verwachting dat ieder moment hun laatste moment van geluk zou zijn. Voordat Archana iets kon zeggen om hem de scheikunde leraar werd woedend op haar geërgerd door de verstoring van de continuïteit van zijn lezing en zei tegen Archana,
"Ja ..........
wat is uw probleem? Waarom sta je? "
" Sir iemand raakt me met een krijt van achter ", zei ze met de kleine krijt stuk aan hem onschuldig.
" Ja ...... . houd het hier, en je meisjes spelen met het krijt later "zei hij wees met zijn vinger op het podium met zijn lezing uitgeoefend.
De backbenchers barstte in lachen uit zwijgend hun gezicht te verbergen in hun holle handen en sommige dook naar beneden om het geluid van ongecontroleerde lachen dempen.
Ik kon merken zenuwen uitsteekt van velen zichtbaar aan de zijkanten v