Twee Gedichten op Martin Heidegger (Satis Shroff)

De Führer heeft dit verlangen

In het hele volk wakker en maakte het

Om een ​​gemeenschappelijk doel.

In plaats van het doel dat hij-zij-het,

Ik verkies de betekenis van zijn 'ik ben.'

I werd een volgeling van de NSDAP,

De propagandist van het nationaal-socialisme.

Ik wilde de mensen die de wil,

De innerlijke kracht om grootsheid nog groter te maken hadden te zien.

De meeste mensen maakten de gebruikelijke snauwt

Van de gewone burger,

Wie vastklampen aan kleine en half-dingen,

Ze willen niet te zien ,

nooit kan zien de grote en verste,

De unieke en almachtige

Mijn vrienden schreef me op mijn 80 ^{e verjaardag.}

'Mr. H.,

Bent u terug van Syrakus

'

terug van mijn escapade.

Ik voelde me als Plato,

Wie was teleurgesteld door Dionysios II.

Mijn teleurstelling was veel groter

dan die van Plato,

Omdat de tiran en zijn slachtoffer,

Waren niet verder dan de zeeën,

Maar in mijn eigen land.

Mijn gedachten verplaatst naar Being,

Das Sein

.

< p> In mijn zoektocht naar de helden ik tegenkwam.

Parmenides, Heraklit, Hölderlin en Nietsche

Ik politieke denken,

Omarmd de gedachten van de dichter, verlaten

Poetic gedachten,

Voor in de taal van de poëzie,

U vindt de zuiverste essentie van de taal,

Welke kan beginnen en zich ontwikkelen.

Ik wilde die taal

Is het niet een uiting van biologische-racistische mensen laten zien.

De essentie van de mens door middel van taal,

Is de fundamentele realiteit van de geest.

Om de nazi's werd ik plotseling

Een verdachte,

Wie moest worden geschaduwd.