Verklaring van de feiten
Dit geschil ontstaat uit de Zeitan burgeroorlog tussen Ardenian en Zeitan milities, wat resulteert in de creatie van Rigalia (Verweerder) -a ontwikkelen State- en Zeitan (geen partij bij de zaak ). Ardenia (Aanvrager) -a naburige State- bleef neutraal tijdens de oorlog en bood haar diensten voor een vredesconferentie.
In april 1997, WRI gemeld dat Rigalian militieleden werden systematisch verkrachten Zeitan vrouwen Dit werd bevestigd door een UNCHR missie, die vond dat Zeitan, de Rigalian militieleider, en zijn plaatsvervangers nam geen stappen om de verkrachtingen te stoppen. In 1998, Zeitan gaf zijn kennis van de verkrachtingen en dat hij machteloos om hen te stoppen was. In 1999, de milities ingestemd met een staakt-het-vuren. Op 14 september, Zeitan gepartitioneerd en op 1 november, Rigalia hield zijn eerste verkiezingen.
Zeitan, president elect verleende een uitgebreid amnestie voor iedereen in Rigalia beschuldigd van misdaden in oorlogstijd als onderdeel van zijn "Nationale Healing Campaign" .De WRI directeur campagne voor de goedkeuring door Ardenian ouders van kinderen die wees geworden door de oorlog. ARAS geregeld voor ouders om interviews in Rigalia wonen te kwalificeren voor en ontvangen van buitenlandse adoptie certificaten, en bijna 2000 kinderen werden geadopteerd.
Het pleiten
In januari 2001 heeft de 1TP bleek dat Rigalian grens ambtenaren waren veeleisende steekpenningen van adoptieouders.
De ambtenaren hielden deze bedragen. Op 2 februari Ardenian President tegenstelling drong Zeitan om de corruptie aan te pakken. Zeitan antwoordde dat het was een klein probleem, en dat Ardenia was medeplichtig aan de illegale verwijdering van de kinderen. Bij verdere druk, Rigalia toegewezen 10 grens ambtenaren beschuldigd van corruptie -10% van die betrokken. Geen werden vervolgd of gestraft.
Op 21 maart 2001, in tegenstelling bezorgdheid geuit over de verkrachtingen in oorlogstijd van Zeitann vrouwen, en drong er bij Zeitan en Rigalia om de daders te straffen en herstelbetalingen te betalen aan de slachtoffers. Op 31 maart 2001, Zeitan herinnerde Ardenia van de amnestie, ontkennen dat zijn regering verschuldigd elke herstelbetalingen.
Op april 20,2001, gezien het falen van zijn buurlanden om de zaak voort te zetten, in tegenstelling verklaarde dat Ardenia zou nemen van de oorzaak en zoeken herstelbetalingen voor de vrouwen op december 1999, de UNHCR schat dat duizenden verkrachte vrouwen leefden zonder familie
Een bezoek aan een Dentist