Het thema van emotionele ongeluk wordt aangetoond door het feit dat oma worstelt met haar geluk, en is voortdurend in wantrouwen met de mensen om haar heen; wie is bedoelingen ze opnieuw evalueert, omdat ze voelt als ze haar zien als een last en zijn gewoon proberen om met haar te zetten. Dit verhaal is bezaaid met desillusie. Granny reflecteert over haar verleden mislukte liefde, die haar bij het altaar had verlaten.
Hoewel ze ziet zichzelf te kunnen uitvoeren op een zinvol bestaan zonder hem zijn geweest, keert ze terug naar het verleden alsof ze probeert te sluiten om de schade die ze ging door te vinden. Ze wordt gedwongen om te gaan met het feit dat ze nooit echt over hem dumpen haar, maar realiseert zich dat ze gaat sterven in de niet al te verre toekomst, en dat ze beter proberen om te gaan het beste wat ze kan. Tot slot, wanneer de dood komt ze is niet klaar voor "" Ik ben niet van plan, Cornelia. Ik ben verrast. Ik kan niet gaan "(Porter 210).
Niet alleen werkt dit sleept je naar beneden, maar het heeft ook de neiging om je jezelf wilt slaan, -misschien twee of zogenaamde omdat deze situatie weinig zin. Mensen leven het leven, oud worden en sterven. Het is echt zo eenvoudig-dat is waarom het beter is om een leven dat je gelukkig kan zijn over, -forget over het laten emoties draaien op het ergste en eindigen steeds een bijproduct van bitterheid- leven is te waardevol voor. Geen zin in een poging om de emotionele bagage die beschadigd is lang geleden herstellen, wanneer het tijd is om die laatste reis naar de steeds na.
Tolstoy, Leo. "De dood van Ivan Illych" 1886
In Tolstoi's eerste stuk van fictie, het thema van de moraal lijkt te zijn meest doelgerichte. Ivan is het centrale karakter en toen zijn dood van zijn collega's heeft bereikt, worden de oppervlakkige realiteit van de upper-class perspectieven werpen in het licht toen in plaats van echt rouwen om hun collogue, ze vroeg zich af hoe de post opnieuw zou worden bezet en hoe het hen zou beïnvloeden. Tolstoj beschrijft de bevoorrecht leven van de rijken, zoals hij vertelt over Ivan.
Hij was de meest voo