Glyco betekent "zoet" en verwijst naar monosachariden, of suikers. De rol van koolhydraten (suikers) in de energieproductie is lang begrepen. Echter, de aanvullende, cruciale rol bij het orkestreren van de gezonde opbouw en functie van het lichaam is een relatief nieuwe ontdekking dat het in een nieuwe bourgeoning gebied van wetenschap genoemd zoete wetenschap van glycobiologie.
Proteoglycanen en glycosaminoglycanen actief regulatoren van celfunctie, deelnemen in cel-matrix interacties en spelen een belangrijke biologische rol in fibroblast proliferatie, differentiatie en migratie effectief moduleren van de expressie van de genetische achtergrond van cellen. Fibroblast is een type cel dat collageen (een onoplosbaar eiwit), glycosaminoglycanen (complexe koolhydraatketens), reticulaire en elastische vezels, en glycoproteïne moleculen die worden gevonden in de extracellulaire matrix synthetiseert.
Bij groeiende individuen delende fibroblasten en synthetiseren gemalen stoffen al soorten weefsels. De belangrijkste functie van fibroblasten is om de structurele integriteit van bindweefsel behouden door continu afscheiden van de voorlopers van alle componenten van de extracellulaire matrix. De samenstelling van de extracellulaire matrix bepaalt de fysische eigenschappen van bindweefsels. Proteoglycanen (eiwitten gebonden aan glycosaminoglycanen) binden meerdere componenten van de extracellulaire matrix door als belangrijke regulatoren van celgedrag.
Weefselschade stimuleert fibrocyten en induceert migratie en gemakkelijk proliferatie van fibroblasten in meerdere fasen van weefselherstel waaronder wondcontractie. Fibroblasten kunnen aanleiding geven tot andere cellen, zoals botcellen, vetcellen en gladde spiercellen geven. Al deze cellen zijn van mesodermale oorsprong, dat wil zeggen een laag waarvan de organen en weefsels van het lichaam te ontwikkelen door verdere differentiatie.
Fibroblasten, groeifactoren en hun receptore