Een minuut u wiegen dit kleine kleine bundel van de mensheid, de volgende, ze zijn opgegroeid en verdwenen. Nou, dat is wat het voelt om een moeder die terug kijkt met nostalgie naar de tijd toen haar vastbinden zes voet iets zoon, was een hulpeloze baby in de armen.
We hebben de neiging alleen om de trots en plezier onze nieuwe onthouden geboren gaf ons.
Op het moment, feeds de nacht leek om voor altijd op te gaan, dan was er kinderziektes, en als je een beetje ziek werd, zou u het tempo op en neer, terwijl hij riep zijn hart uit, en je bang dat hij ernstig ziek, omdat hij zou kunnen zijn was zo veel te huilen.
Maar het duurde niet lang voordat hij leerde om te praten, en u vertellen wat er met hem was, en hij lachte, en zong, en dan geleidelijk, werd hij een onafhankelijke persoon in zijn eigen recht.
Opeens besefte je dat hij je niet meer nodig hebt, en als je probeerde om hem te vertellen of te begeleiden hem in zijn keuzes, werd hij een typische stroppy tiener, met een geest van zijn eigen, en heel aansprakelijk om fouten te maken.
Maar het maken van fouten is allemaal onderdeel van het leven ervaren, kan hij van hen leren, en je hebt om hem te laten doen. Hij zal ontstaan gerust gevoel en zelfverzekerd, en je er trots op dat je kleine bundel van vreugde, is opgegroeid in een persoon met zelfvertrouwen, omdat je liefde kan voelen.
0,