Voor een gemiddelde werkende ouder, ontmoeting en het realiseren van de verschillende concurrerende activiteiten van het dagelijks leven kan vaak zo'n gek en ingewikkelde onderneming. Belast door de vaak snel veranderende werkomgeving en de druk in verband met werktijden, het stellen van doelen en deadlines, zijn werkende ouders geconfronteerd met de moeilijkste en meest ongemakkelijke keuzes en beslissingen over hoe om te lijnen en het creëren van de noodzakelijke balans tussen de concurrerende eisen van het werk en huis.
In deze moeilijke tijden, de noodzaak om veilig te stellen en in stand houden van een middel van bestaan verbruikt en heeft voorrang boven elke andere overweging en dat is heel begrijpelijk met inachtneming van de krimpende economie en de angstaanjagende statistieken van banenverlies. Voorbij zijn de dagen dat man en vrouw plan en structuur van hun baan en carrière aan te passen en geschikt voor de bijzondere behoeften van het gezin.
Daarna was het gewoon voor een echtgenoot in een twee-ouder thuis (in de meeste gevallen de vrouw) op te geven van een baan, vertraging of offeren een lucratieve carrière om de kwaliteit tijd te besteden aan het verhogen van de kinderen. Zelfs in gevallen waarin er geen kinderen, werden koppels bekend om dergelijke noodzakelijke offers en aanpassingen aan te brengen om zo de tijd om de aanwezigheid en het gezelschap van elkaar genieten. Een dergelijke cultuur van het offer voor het belang van familie is hard op weg uitgestorven.
Met montage rekeningen en een aanhoudende atmosfeer van onzekerheid, de ouders zijn nu gedwongen om zich te concentreren op het gebied van werkzekerheid boven de veiligheid van het thuisfront. En een goede reden voor dit is heel begrijpelijk, omdat er weinig of geen ruimte voor flexibele opties vooral gezien het feit dat het verlies van het werk zal uiteindelijk ver voorspellen verstrekkende gevolgen voor het gezin.
Maar slecht dit dilemma is, ouders moeten moedig en verstandig streven ernaar om te doen wat ze weten om goed en noodzakelijk om de juiste afweging van hun werk en huishoudelijke taken te verzekeren. Het loslaten van de ouderlijke verantwoordelijkheid voor de rat race van economisch overleven niet en zal nooit te vergelijken of te compenseren voor de uiteindelijke realisatie in geen verre tijd dat ze recht hebben onder hun horloge gehouden vreemden als kinderen. Er is zo'n een steeds angstaanjagende kloof van scheiding tussen ouders en kinderen.
Zelfs als de m