Dus vandaag was schoonmaak dag. Ik vroeg mijn dochter Alizah, die zeven volgende maand zal zijn, als zij maakte haar bed vandaag, dat is een dagelijks karwei voor haar. Ik voel me als dit haar een soort van verantwoordelijkheid zal geven. Ze vertelde me nog niet, maar ik ga het nu doen. Een tijdje later ging ik naar haar had ze haar bed gemaakt, maar haar kamer was een puinhoop, dus ik vertelde haar dat ik zou haar graag te behagen halen haar kamer op. Vijf minuten later werd ze gewoon zitten in haar kamer op haar verdieping.
Ik vroeg haar wat ze deed, ze net staarde me zodat ik weer vroeg haar. Haar reactie was, schreeuwde tegen me: "Ik zeg TRISTAN om eruit te komen mijn kamer", in een zeer slimme, attitudy toon. Tristan is mijn zoon is hij 3 en houdt ervan om rond zijn grote zus. Voordat dit alles gebeurde Ik vertelde haar dat als ze niet luisteren, of heb je slim met mij helemaal zou ik iets weg te nemen van haar, ze natuurlijk geloofde me niet, omdat ik zeggen dat dit de hele tijd en nooit doen.
Nou ik had het eindelijk, nadat ze decicded te schreeuwen naar me, ik snachted haar tv-out van de muur en nam het van haar. Ik heb haar aandacht. Vijf uur later gaf ik het terug naar haar na een lang gesprek en ik gaf haar tijd om na te denken over wat ze deed. Ik vertelde haar dat ik het opnieuw zal doen als dit zo doorgaat, maar ze zal niet terug krijgen tot ze bewijst voor mij dat ze niet slim krijgt met mij of schreeuwen bij mij niet meer.
ik zeker kreeg haar aandacht en als je problemen hebt met het krijgen van uw kind te luisteren, moet je iets dat hun aandacht zullen krijgen en ze denken dat te doen. Ik denk dat ik heb een doorbraak gehad. Tenminste dat hoop ik tot een andere dag.