Een andere plek dat veel ouders in de war is met psychiatrische evaluaties en /of medicijnen. Sommige ouders geloven dat rode kaken kinderen zijn prima bij ongeacht hoe consistent ze zijn, het maakt niet uit hoeveel de ouders eerlijk probeert en werkt bij het, het kind zich misdraagt nog steeds. In dit geval, of de ouder wil toegeven of niet, er een psychiatrische of emotioneel probleem, en het kind zeker moet worden geëvalueerd.
Een ander probleem dat hier valt in is ouders die geloven dat als ze hun kind geëvalueerd, dan is het kind zal worden op een hele reeks medicijnen te zetten en zal een wandelende zombie geworden. Dit is niet waar, ouders altijd zeggen de medische behandeling van het kind, de enige manier dat dit niet het geval is wanneer de psychiater vaststelt dat het kind een gevaar voor zichzelf of anderen en ze vervolgens toe te laten het kind in instelling voor kinderen voor observatie en zij zullen met de ouder te raadplegen voordat het kind op medicijnen, zodat als het mogelijk is om te werken met de onderwerpen zonder medicatie kan worden gedaan.
Er is ook een ander type van de ouder die valt in dit gebied, dit is het soort persoon dat mijn tante is. De ouder die gelooft dat de medicatie alles kan oplossen, ze denken dat er niets mis is met hun opvoedingsvaardigheden, alles is de schuld van het kind (of de schuld van hun medische /psychiatrische problemen) en dat het kan allemaal worden vastgesteld als het kind is gewoon gezet op meer medicatie of sterker medicatie.
Dit is niet het geval is, in iedere volwassene-kind relatie moet er een basis van goede discipline en vertrouwen erop dat indien de maatregelen A gebeurt er dan consequentie Een gebeurt en als actie B gebeurt er dan consequentie B gebeurt. Zodra de volwassen deze relatie met het kind is vastgesteld dan vanaf daar of er nog problemen betrokken zou moeten werken met een medische professional volwassenen prober