Graphics
Als je kunt, vermijd te kijken naar het titelscherm. Niet Google het, doe het niet laden op een emulator, niet ooit proberen eigenlijk draaien de cartridge op in een werkende
NES console. Het is een gruwel voor video gaming, of grafisch ontwerp volledig.
De rest van het spel is ruw, onderontwikkeld, en ongeraffineerde in de tegel-gebaseerde (die je zou denken zou het gemakkelijker maken om te kijken fatsoenlijk) optredens, maar het nemen van een blik op de titel scherm illustreert meteen wat voor soort amateuristisch spel deze is
Een poging tot een omschrijving klinkt als volgt:. De titel wordt uiteengezet in korrelig blokletters op twee lijnen, "Tagin 'Dragon', wat uiteraard ontbreekt een" g "in het eerste woord.
Daaronder zijn de spelopties voor één of twee spelers, en aan de rechterkant is een lelijk, lelijk, lelijk draak, met een kroon en scepter, met een strenge gelaatsuitdrukking, klauwen, vlekkerig vlekken, en zijn kleur cycli. Ja, elke halve seconde, verandert hij van kleur. Het spel ontwerpers waarschijnlijk dacht dat dit maakte hem kijken kleurrijk en aantrekkelijk, terwijl het in werkelijkheid net slaat de speler als een goedkoop, smakeloos, bizarre poging tot een opvallende karakter. Onder de play-opties en de draak is de informatie over auteursrechten, 1990, voor de uitgever en ontwerper.
Dat is het. Achter dit alles is een zwarte achtergrond. Dit is Tagin 'Dragon.
Sound
Er zijn weinig geluidseffecten, en ze zijn zwak, maar het is de achtergrond muziek die deze video game onderscheidt aan de onderkant van de bodem van de vat. De achtergrond muziek is een nachtmerrie. Het is verschrikkelijk. Het is onvergeeflijk, en beledigingen kan nauwelijks genoeg vicieuze voor het.
De titel scherm muziek klinkt als het moest worden opzettelijk zo slecht en geschreven als hinderlijk mogelijk, met zijn kinderlijke eenvoud (de stijgende-notes schaal om te beginnen met), schijnbaar willekeurige (serieus, net als gedachteloos bonzen van de toetsen op een piano) "bass" lijn onder de melodie, een melodie met een worp die roosters op uw oren als nagels op een schoolbord. Het is een van de slechtste nummers die je ooit zult horen in je leven; en dat niet hyperbool, die omstandigheid.
De levels zelf zijn voorzien van muziek van een vergelijkbare kwaliteit, maar in ieder geval het verandert van niveau naar niveau; Het is echter nog steeds bijzonder sl