De mensen genieten van video games voor dezelfde reden dat ze genieten van elke andere vorm van media: escapisme. Terwijl een speler een videospelletje speelt, wordt hij of zij het regelen van een protagonist die ontzagwekkende krachten, een exotische levensstijl, of een boeiende geschiedenis kan hebben. De betrokken omgevingen zijn weelderig, gedetailleerd, uitgestrekte werelden volledig gevestigd in rijken van fantasie of alternatieve versies van de geschiedenis.
De uitdagingen zijn leuk, de soundtracks zijn professioneel, en elk gameplay element is geknepen om het maximale genot mogelijk te bieden. Maar met meeslepende escapisme en totale interactie in een volledige virtuele universum komt intrigerende mogelijkheden, met inbegrip van die dingen die je slecht moet voelen over het doen in video games. Als spelers ervaren meer en meer vrijheid in hun beschikbare acties en keuzes te maken, zo zal de mogelijkheden voor kattenkwaad stijging ook.
Ongebreidelde Inbraak Dit voorbeeld is het vaakst en levendig duidelijk in-role playing games die de stad te verkennen op te nemen als onderdeel van hun gameplay. In veel van deze titels, kan de speler een personage of hele partij die vrij huizen kan komen, of ze niet bezet zijn of, en ga door eigendommen van de inzittenden en neem iets gevonden zonder echte straf te controleren.
Een moment dat je met een ontroerende gesprek met een ouder echtpaar in een bescheiden dorp gedoemd om te worden overspoeld door monsters, en een minuut later je plundering hun slaapkamer, opengooien van hun lades en zoeken onder hun bed voor hun kleren en kleingeld. Misschien is de grootste reden dat dit een van de dingen die je slecht over te doen in video games moeten het gevoel is dat ervaren spelers weten dat deze huizen zelden geen voorwerpen van blijvende waarde, maar velen blijven toch stelen.
Random Murder Onze volgende inschrijving op deze nederige lijst van dingen die je je slecht moet voelen over het doen in video games is eigenlijk controversieel gemaakt op een meer zichtbare schaal door de bliksemafleider titel Grand Theft Auto, waarin je kon op de straat lopen naar iemand en sloeg hen tot de dood als je wilde.
In werkelijkheid echter, is moedwillige doodslag al sinds de dagen van 8-bit games op de Nintendo Entertainment System geweest, met zulke voorbeelden als mensen-eten op Rampage of de noodzaak van letterlijk iedereen in zicht verslaan van het leven in de klassieke horizontaal scrollen ritme -'em-up titels, zoals de D