Internationale Versus Indische Photography

Recent jaar hebben zien een toename van de fototentoonstellingen, Bollywood films die het thema raken van steeds een fotojournalist (Wake Up Sid), natuurfotograaf (3 Idiots) of zelfs modefotografie (Fashion) als fotografie cursussen in Mumbai. Een dergelijke close-up op het onderwerp heeft geïnspireerd een groot deel van de stedelijke en 2-3 tier steden Indiase jeugd tot het nemen van kunst stromen aan de Universiteit en heeft ook ouders heroverwegen hun pre '90 economische bevrijding angsten en het hele sociaal-economische veiligheid van het duwen hun verwanten in het worden een ingenieur of Doctor.

On de andere kant, deze nieuwe betekenis gegeven aan de fotografie, is ook geïnspireerd en aangetrokken tot de grote steden van India, vele internationale fotografen die wordt gezegd dat ze meer in abstracte, conceptuele en creatieve fotografie zijn dan beroemde Indiase fotografen als Raghu Rai, die bekend staan ​​om hun fotojournalist vaardigheden en esthetiek als klassieke of realistisch van aard zijn - mensen, landschappen en wat schaamteloos erkend als reisfotografie of India van Lonely Planet.

Whether dit alles past in theoretische debatten over kunst of de verschillende theorie discoursen door de internationale fotografen gemeenschap en de kunst snobby /bitchy broederschap geaccepteerd, is het aan de lezer /denker om te beslissen, maar niemand kan ontkennen dat als we op zoek zijn naar een unieke stijl van fotografie te noemen indisch, kunnen we zeker kijken naar elke Bharatiya trouwalbum zitten in de stoffige hoek van elke vorm van huisvesting van elke vorm van samenleving lagen in India het een sloppenwijk in Dharavi, een penthouse in Bandra, een chawl in Lower Parel of een historisch gebouw in Colaba.

Half van de baan in het bedrijf van trouwreportages vertrouwt op retoucheren software gebruikt met digitale bestanden en camera's en fotografen die het mogelijk maken van de creativiteit opgedaan tijdens hun IT en grafisch ontwerp studies uit te brengen. Mensen en echtparen worden gekopieerd en geplakt in bloemen, architectonische en spaceshipeal achtergronden; kleuren worden benadrukt en verzadigd; volkeren gezichten zijn op de gotische witte huidskleur en iedereen moet wezen kijken zeer ernstig, verdrietig en plechtig in het gezicht van een nieuw eng gehuwd life.

Has iedereen gezien een tentoonstelling over Indiase bruiloft fotografie? Is deze vorm van klikken beschouwd Art? Folk Art of Commercial Art? Zal een van de nieuwe generaties fotografen omarmen d