Going in een relatie met de verwachting dat de bijdragen billijk zullen worden gedeeld is een ramp rechter. Over een tijdspanne, zal een zekere mate van gelijkheid te ontwikkelen door middel van een proces van geven en nemen en de ups-and-downs. Maar op een bepaald moment kan men geven terwijl de andere behoeften gewoon een while.We moeten allemaal de belangrijkste relatie van ons leven met voorkennis en vastberaden inzet voer tot 100% geven.
Zodra we dat begrip hebben geïnternaliseerd, kunnen we voorkomen dat de pijnlijke gevoelens die we krijgen als we denken dat we worden bedrogen van ons net beloningen. Als de relatie gezond is, en beide partners zijn betrokken bij de investering van 100%, uiteindelijk zal het ergens uit te werken in het midden -waarschijnlijk nooit 50-50, maar ergens in de brede bell curve van gemiddelden: 30% tot 70%. Op verschillende tijdstippen, de vergelijking past als een carrière, kinderen, en andere verantwoordelijkheden change.
If u de individuele geeft 70% en uw andere helft valt een beetje kort, vergeet niet dat je gezworen om 100% te geven, zodat je bent veel beter af dan je verwacht. Kunt u zien hoe deze manier van denken verandert het kader van je huwelijk? Je krijgt niet bedrogen, je krijgt veel meer steun dan de oorspronkelijke koopje opgeroepen voor! U kunt deze nieuwe houding te gebruiken in elk aspect van uw partnerschap. Vele paren ontwikkelen wrok over hun relatieve monetaire bijdragen.
Als u de oorspronkelijke verwachting van het zijn de enige kostwinner, dan is elke bijdrage van de andere, hoe klein ook, is een hele grote bonus. Als u de vakbond te gaan met de verwachting dat u omgaan met alle reinigings- en opvoeding klusjes nodig, dan is alles gedaan door uw partner is een plus.If van u behandelt uw wederzijdse sociale verplichtingen, dan is de deelname van je partner, zelfs indien beperkt gewoon opdagen en daar, is meer dan je verwacht.
Misschien voel je je, zoals veel van mijn patiënten te doen, die je