Weinigen van ons leven vandaag herinner me uit de eerste hand van de "Fibber McGee en Molly" radioprogramma. Zijn humoristische introductie herinnerde de luisteraars van wat velen waarschijnlijk ervaren in hun dagelijks leven. Het programma begon met het geluid van een kast deuropening. . . en dan is het crashen. . . . clanging. . . . en het gekletter van de "dingen" vallen uit een zogenaamd "overvolle" ruimte. Zo grappig als het kan zijn geweest, velen van ons dagelijks leven met de angst voor het openen van die kastdeur. . .
hetzelfde resultaat te weten is over ons overkomen. Als we niet bang voor het openen van de kastdeur, lopen we naar de slaapkamer wanneer onverwachte bedrijf aankomt, haastig sluiten die deur. Wil niet dat iemand om te zien hoe we onze persoonlijke ruimte!
De opeenstapeling van dingen is bij ons zo lang, we konden niet voorstellen leven met niets anders dan de kleren op je rug. Denk je echt dat de pre-historische holbewoners heeft dit gedaan? Of denk je dat sommige grot vrouw ergens werd zeurende haar grot man die speren op de juiste plaats te zetten.
"Immers, Ugh, ze zijn nog steeds vies met die stinkende wolharige mammoet bloed! En voor luid schreeuwen, ik ben moe van het hebben om te lopen over hen!" Denk eens terug aan de Flintstones. Materiële goederen zijn zo ingebed in het weefsel van ons dagelijks leven dat zelfs onze shows over grot mensen hebben ze accumuleren zo veel spullen als possible.Remember wat er gebeurt elke keer Fred opent zijn kast deur? Yep, je hebt gelijk! Een bowling bal raakt hem op de top van zijn head.
George Carlin - bijna 25 jaar geleden - de ultieme skit over obsessie van onze samenleving met de accumulatie van items. Het draait allemaal om hoe we waarderen onze "stuff."
Veel leuke tips over https://www.squidoo.com/declutterday