Aan de ene kant lijkt het paradepaardje van 8 jaar Balkenende, de levensloopregeling, ten dode opgeschreven, krijgen de intermediairs vanuit Den Haag de opdracht om hun kosten op een andere manier te gaan verrekenen met de aanbieders van verzekeringen en financile diensten en heeft een groot deel van de Nederlandse werknemers te maken met stijgende premies en grotere onzekerheid over het te verwachten pensioen. Aan de andere kant wordt bovenstaande soep stukken minder heet gegeten dan dat deze wordt opgediend.Tijd dus voor actie.
In navolging van witgoed-producenten, keuken-speciaalzakenen porselein-fabrikanten wordt het tijd voor centra in den la|nde waar deconsument de producten van bank en verzekeraars kan beleven. Zulkeexperience-centres moeten volgens de bedenkers ervan nadrukkelijk niet in hetleven geroepen worden om producten te verkopen, maar enkel een ondersteuningvormen voor de consument om een second-opinion te krijgen over de hem aanbevolenregelingen. Bovendien kan op die manier de beeldvorming over de complexe wereldvan verzekeringen en kapitaalbeheer waar nodig worden bijgesteld envereenvoudigd.
Hoewel de verzekeraars dus net als de rest van Nederland in de toekomst tot hun 67ste zullen moeten doorwerken, kan op die manier zijn imago nu al wel met vervroegd pensioen. Met de discussie omtrent het volgens topvrouwen schrikbarend lage aantal vrouwen in het kabinet Rutte/Verhagen nog vers in het geheugen zouden we bijna vergeten dat de politiejk niet het enige terrein is waar de emancipatie tekenen van slijtage vertoont.
Bij onderzoeken omtrent de zelfredzaamheid van Nederlanders in het algemeen en naar die van vrouwen in het bijzonder blijkt dat nog steeds 3 miljoen vrouwen moeite hebben om met hun inkomen in hun eigen levensonderhoud te voorzien. Door de zorgplicht voor kinderen en naaste familieleden, die blijkbaar nog steeds door de meeste vrouwen sterker gevoeld wordt dan door mannen lukt het hen vaak niet om een volledige baan te kunnen uitvoeren.
Daarbij opgeteld dat de vrouwelijke parttimers voor hetzelfde werk en dezelfde tijd nog steeds minder verdienen dan hun mannelijke collegas, zorg