Beleggers zijn ze echt Rationeel?

Sommige beleggers houden aandelen verliezen en verkopen die opgedaan. Is het rationeel?

Om dit gedrag te begrijpen, herinneren wij dat, aangezien het werk van professor Eugene Fama, de veronderstelling van de efficiënte markten werd ondersteund jaren door de beoefenaars evenals academici in financiën.

< p> Onder deze aanname, een investeerder, of institutionele (bijvoorbeeld pensioenfondsen, beleggingsfondsen, enz ..) of individueel, kan niet hopen om de markt te verslaan.

Zo, inspanningen en middelen voor de aandelenselectie in orde op de markt te verslaan zijn gewoon een verspilling.

Echter, na de ontdekking van een aantal anomalieën in de markt, de aanname van de efficiëntie van de markt is in twijfel getrokken en behavioural finance was geboren.

De impact op investeringsgedrag

De klassieke financiële theorie heeft zich vooral omdat rationele beleggers, maar is het echt dat beleggers rationeel zijn?

Behavioral finance geeft ons een antwoord op deze vraag met het uitleggen van het gedrag van individuen op de hand van modellen afkomstig uit de psychologie.

Een van de bekendste theorieën in financieel gedrag, gebruiken we de prospect theorie ( prospect theorie

) ontwikkeld door Kahneman en Tversky in 1979.

In feite, kreeg Daniel Kahneman de Nobelprijs voor de Economie in 2002 voor geïntegreerde psychologisch onderzoek naar de economie.

Volgens de prospect theorie, investeerders waarde winsten en verliezen ten opzichte van een referentiepunt (bijvoorbeeld hun huidige niveau van de rijkdom) in plaats van rekening houdend met de uiteindelijke rijkdom die zij konden bereiken.

Volgens deze theorie, wordt het genoemd verlies aversie plaats van risicoaversie. Dit versterkt de neiging van het individu om meer risico's te nemen als het is verliesgevend.

Het is veel meer onaangenaam om $ 1 000 verliest het is leuk om te winnen $ 1 000

Dit verklaart ook waarom veel beleggers kiezen om de effecten langer verliezers te houden in plaats van ze te verkopen en de beveiliging van hun winsten.

Bovendien is volgens deze theorie, mensen onderschatten kleine kansen en overschatten hoge waarschijnlijkheden.

Bijvoorbeeld, Als een 1% kans op verlies (of winnen), het individu gedragen alsof hij geen kans op verlies (of het winnen) hadden.

Door nadelen, als de kans is 99%, het individu als gedragen indien het verlies (of winst) was bepaald.

Toegegeven, deze theorie is beschrijvend en niet uit te