Bijvoorbeeld, wat doet het eigenlijk te nemen om zich te kwalificeren voor de top een procent?
Ongeveer 66 procent van de belastingaangiften tonen een bruto-inkomen van $ 50.000 of minder, met een extra 31 procent dat een bruto-inkomen tussen de $ 50.000 en $ 100.000. Bij 97 procent, we zijn er nog niet helemaal. Die beweren inkomens van $ 100.000 tot $ 500.000 niet eens de cut en de ellende van de investment bankers die individuen binnen deze inkomsten bereik, als geregeld, verliest aanspraak op hun spaargeld gewoon ongegrond, zo niet bedoeld volledig misleidend te zijn.
Immers, Wall Street doet een vrij groot werk van dat al. Nu, om in de top één procent, zult u een bruto-inkomen van $ 1.000.000 of meer nodig.
Ons politieke systeem is er één waarin lobbyen wordt bevorderd als een middel om politieke progressie met geweld en omkoping. Het is er een waarin big business-beurs speculanten minder op hun belasting betalen dan gewone huishoudens.
Ons financieel systeem is gericht op korte termijn winst in plaats van de lange termijn bewaring en functie, en het lijkt het publiek zal voortdurend worden belast met de twijfels van de super rijk als ze kopen hun weg terug naar de financiële stabiliteit ten koste van de Amerikaanse belastingbetaler. In dit apparaat voor de banken en de door de banken, is de typische Amerikaanse arbeider te brengen in slechts $ 26.000 per jaar, terwijl de grote banken rijker met schadelijke quick buck strategieën.
De last van de student lening schuld is nu geclaimd als een recht op aftrek belastingaangiften door meer dan 10.000.000 Amerikanen, een stijging van bijna 150 procent in een decennium-bepaalde proof grote banken maken nog meer geld af van het Amerikaanse publiek. Aan de kant van de belastingen, is bijna 75 procent van de totale inkomstenbelasting betaald door huishoudens die minder dan $ 500.000 per jaar. Veel van dit heeft te maken met de overgrote meerderheid van de bevolking niet in de top 3% in de eerste plaats.
Wat dit betekent is dat de top 3% b