Van de traditionele kant van deze kloof, Chall (2000) bespraken hoe museum leren misschien niet voldoen aan academische prestaties uitdagingen, en in plaats daarvan verdedigde ze expliciet onderwijs van de school op basis vaardigheden in het heersende Amerikaanse onderwijs mandaten vermeld. In contrast, Davis en Gardner (1999) beschreef de "traditionele klaslokaal", zoals opgezet voor de lege tank benadering van onderwijs, docenten vullen lege studenten kennis gegoten Cartier Replica (https://www.watchescat.com/B-Replica -Cartier-Horloges-26.html) van de ene bijzondere werper ....
musea, aan de andere kant, zijn van nature ontworpen om Exploratorium, waarin individuele museum-gangers zijn gratis .. zijn .om kaart hun eigen koers door de uitgestrektheid van diverse leren stimuli, (p. 102) Traditionele schoollokaal posities en controles van het onderwijs praktijken, spaties en studenten zijn in veel openbare school instellingen aangenomen voor een deel aan de lopende prestatie "crisis" bij adolescente groepen (Jacobs, 2008 aan te pakken, p . 7).
Zo zijn museum excursies en andere zogenaamde extra's waarin diverse het leren kan plaatsvinden geëlimineerd van enkele curricula, vooral voor studenten gezien als gebrek aan elementaire geletterdheid, zoals voorgesteld door Madeline, een begenadigd leerkracht bij Mumby Middle School en een participant in dit onderzoek (alle namen en plaatsen in dit artikel zijn pseudoniemen). Tijdens een museum excursie, legde ze uit, nadat De kinderen [buiten de begaafde klasse] zou genieten van het museum, en ze kunnen zien en ervaren dingen die ze normaal gesproken niet zou zijn.
Maar, zouden ze de tijd om te gaan door middel van de achtergrond als ik doen, zodat ze begrijpen wat ze zien en horen en dat soort dingen. En helaas, met state testen van die kinderen, de reguliere klas leraar kan niet teveel van deze normen af te wijken. Dat is waar ze niet in staat zal zijn om veel van de extra's doen, zoals naar musea. Ze doen een basaal-lezer, een werkboek, en dat soort thing.
Because musea zijn algemeen bekend als showcases van culturele prestatie, evenals tekortkomingen (zie bijvoorbeeld Caro, 2006), van progressieve persp