Deze toestellen werden gebruikt zowel voor de jacht als voor oorlogsvoering. Echter, belang op het gebied van bowhunting zoals wij die kennen begon eigenlijk al vóór de Tweede Wereldoorlog en in de jaren 1930, werd de eerste bowhunting seizoen verklaard en held.The grote verschil tussen bowhunting en de jacht met vuurwapens is de nodige afstand van het doel of zogenaamde de veiligheidszone. Vergeleken met de jacht met een geweer, bowhunters moeten hun afstand tot ongeveer 45 yards of minder te beperken om ervoor te zorgen dat het dier snel wordt gedood.
Hierdoor moet bowhunters de mogelijkheid om hun prooi te benaderen ongemerkt, om te voorkomen dat de prooi rijden of aangevallen door het dier te ontwikkelen. Dit kan worden bereikt door verschillende technieken, zoals stalken nog jagen of te wachten door een boom of een blind.Bowhunting voor diverse diersoorten legaal beschouwd in vele landen. Groot wild jaagt, die herten, wolven, elanden, berggeiten en leeuwen, beren en zelfs omvatten, blijven erg populair, hoewel kleiner spel jaagt, zoals wilde zwijnen en kalkoenen, hebben ook een respectabele following.
In de Verenigde Staten, de praktijk van bowhunting wordt gecontroleerd en gereguleerd door de specifieke staten en provincies. Op de meeste plaatsen, een specifiek bowhunting seizoen, aangeduid als de Bow Seasoon, is gepland gescheiden van vuurwapen jacht van een dier. Er zijn ook andere technische regels die moeten worden gevolgd, zoals de minimale draw gewichten bij bowhunting voor grote wedstrijden en het gebruik van crossbows.Some landen, zoals het Verenigd Koninkrijk en Duitsland, niet de praktijk van bowhunting niet toestaan.
Andere landen, zoals Nieuw-Zeeland, vereisen vergunningen voordat men legaal kan bowhunt in het land. Nog andere landen, zoals Australië, gebruik maken van bowhunting om wat dierpopulaties controle, terwijl een verbod op het doden van inheemse dieren species.There