Tegenwoordig is de pianist is vrij om een techniek of stijl te kiezen om een band of een zanger met behulp van zowel korte als langdurige chordale en melodische fragmenten genoemd proefbeelden begeleiden. Een accomplshed jazzpianist moet niet alleen goed in het zicht lezing alsook goed in improviseren akkoorden symbolen zijn, maar ook moet kunnen aanpassen aan de verschillende speelstijlen van de verschillende bands hij blokkeert met. Jazzpianisten moet deze interpretatie en improvisatie evenwicht aan de muzikale stijl van de band spelen.
De jazzpianist is inderdaad een gelukkig muzikant vanwege het uitgebreide assortiment van de piano. De piano heeft de pianist met een veel groter aantal keuzemogelijkheden en technieken voor improvisatie, veel meer dan andere instrumenten in een jazzband. In een jazz muzikale stijl die bekend staat als 'schrijdend ", de linkerhand van de pianist plaatsvervangers posities zeer snel noten te spelen in het register bas en akkoorden in de tenor register. De rechter zal spelen meestal de melodie, maar wellicht ook harmonische inhoud af te spelen, koorde of zelfs in octaven.
Jazz pianisten spelen solo met 3 basisdoelstellingen tegelijkertijd vervullen. De technieken zijn: - a) Aan een heldere en slingeren ritme verschaffen. Deze stijl wordt meestal gedaan door het slaan van een beat met de rechterhand net na een zwakker beat met de linkerhand. Het doel van deze techniek is de combinatie van een bekken bewegingsinrichting en de lopende bas nabootsen.
Deze techniek kan ook behendig worden uitgevoerd met de linkerhand alleen, door het nabootsen van de zwakkere ritme voorbereidende swing noot die wordt gespeeld door een bassist net voordat hij raakt een deel van de noten van de bas frasering. b) Speel de melodie of solo-improvisatie met de rechterhand. c) Bepaal de gids tonen voor akkoordwisselingen. Een gebruikelijke methode door jazzpianisten voor het gelijktijdig pakken