Traditionele Cajun ritmische begeleiding betrokken stampen de grond op de beats 1 en 3 (in 4/4 tijd) tijdens het afspelen van een zelfgemaakte driehoek genaamd de "tee Frere" ("kleine broertje"). Naast 4/4 tunes, Cajun muziek bevat veel nummers in wals tijd (3/4), vaak onderverdeeld in een 9/8 gevoel (3/4 met een triplet impuls) of gespeeld als een 3/4 shuffle (met een achtste triool pols, maar met de middelste achtste noot van de drieling weggelaten).
Zydeco heeft zijn wortels in Afrikaanse en Caribische muziek en de Creoolse cultuur (creolen zijn de raciaal gemengde nakomelingen van de Europeanen, Amerikaanse Indianen en Afrikanen). De twee belangrijkste instrumenten in Zydeco zijn de multi-rij knop accordeon (die scherpe en platte voortekens bevat) of het toetsenbord accordeon en een percussie-instrument genaamd "frottoir", een Rubboard vaak gedragen op de borst. Uitgevonden in de jaren '40 door Willie Landry en accordeonist Clifton Chenier (voor zijn broer Cleveland Chenier), het is Zydeco geworden "handtekening ritmische voice.
With de Rubboard voorkant en dicteert het ritme, de stijl geëvolueerd naar een meer up-tempo muziek , met de drummer en bassist krachtig besturen van de band. Zydeco muziek wordt voornamelijk gespeeld in 4/4 (geschud of recht), met minder 3/4 (en veel minder 9/8) maatsoorten dan Cajun muziek. De term Zydeco is toegeschreven aan de accordeon legende Clifton Chenier, die het lied "Les Haricots Sont Pas Sales" ("De bonen worden niet Salty"). "Les Haricots" gepopulariseerd (uitgesproken als "lay zarico") uitgegroeid tot de term Zydeco.
Hoewel de muziek onderhouden duidelijke verschillen tot ver in de 20e eeuw, Cajun en Zydeco culturen begonnen om zo ver terug te mengen als het begin van 1900 toen landelijke Afro-Amerikaanse arbeiders uitgevonden "Jure ', een stijl die gemengd zingen, bidden, handgeklap en dancing.Shortly na, Jure begon te fuseren met de Cajun muziek op "La La" te vormen (Creoolse Frans voor "House Dance"). Deze vroege stijlen aanbevo