As belangrijk als deze dingen zijn ze niet van ons land; ze zijn gewoon de bewakers. Dit land is een land van, door en voor de mensen. En de mensen die streven naar meer, die risico's op te offeren en alles wat ze hebben, en alles wat ze zijn, om de volgende generatie vooruit ZIJN Amerika. Want ze bouwen en hun leven te verrijken, zodat Amerika wordt gebouwd en verrijkt.
Het is een ironie: de arme Nigeriaanse moeder werken in het zweet winkel, om de meest karige voedsel, kleding en onderdak te bieden, zodat haar kinderen een betere kans zou kunnen hebben, is net zo Amerikaans als Washington, Jefferson, of Adams. Ze is niet naar aanleiding van de American Dream; Die droom is HER.
So, hoe kan het zijn dat het offeren aan te bieden en onderwijs voor uw kinderen is de American Dream voor individuen en hun families, maar het is niet onze collectieve droom? Hoe kan het zijn dat, terwijl iedereen we bewonderen worstelen om onderwijs voor hun kinderen, en vaak ook voor alle kinderen ... maar dat collectieve Dream wordt niet gerealiseerd op het niveau van onze eigen regering, die we kiezen, de ene we betalen voor? Als individuen, zeggen we dat wat het meest kostbaar voor ons is onze kinderen en hun opvoeding.
Maar een of andere manier, we toen vermoedelijk met één stem spreken, het onderwijs en de kinderen krijgen een minimale priority.Simple. We hebben niet zetten onze voet naar beneden. We hebben niet aangedrongen op better.We hebben de campagne donoren, de grote multinationals, het Pentagon, de bureaucraten keek, en de lobbyisten krijgt het leeuwendeel. We hebben niet gezegd dat het onderwijs de eerste plaats komt. We hebben niet geëist dat kinderen, alle kinderen, zijn first.All van ons komen, moeten spreken, en dicteren aan onze regering, in niet mis te verstane.
Kinderen en onderwijs zijn de American Dream, en moeten onze regering voor het eerst de zorg voor hen.