Geschiedenis is geen Dwangbuis Voor The Romance Writer

litiek activisme, maar ook een uiting van exilische solipsisme. Voor ballingen in deze periode gewoonlijk wenden tot het verleden, omdat het hen in staat stelt om haar bewoordingen in hun geschapen werelden te controleren, dus rechtvaardigen en het bestellen van de ervaring van ballingschap, zowel voor zichzelf en voor hun publiek '.

Zoals Cotterell toont echter de geschiedenis is geen keurslijf voor de romantiek schrijver; het doorschakelen onderstroom van deze ogenschijnlijk stereotiepe inleidende verontschuldiging is een bewering van de contingentie van de gebeurtenissen in het verleden: objectieve 'waarheid' snel stort in subjectieve 'advies', met de rest, verontrustende maar ook voor de romantiek schrijver empowerment implicatie dat de allegorische basis van de werk hangt af van de constructieve mogelijkheden van de auteur en fantasierijke betrokkenheid van de lezer, niet op een nette set voorbestemd associations.

There zijn vele andere personages en scènes in Cassandra die op grote schaal zou hebben resoneerde met vele royalistische supporters in de vroege jaren 1650. De woorden toegeschreven aan Darius zijn steevast van actuele ogenblik, met name in zijn uitdagende toespraak tot het Perzische leger, dat suggestief richt zich op de rampzalige verlies van een groot rijk om een ​​succesvolle, maar niet onoverwinnelijk, vijand commandant: We hebben Masters toe van al was dat de oceaan wast, en van al de Hellespont omgeving, maar we hebben alles verloren, en vecht nu niet meer voor het herstel van die Countreys, noch voor roem die meer aanzienlijk dan onze plantages, maar voor onze veiligheid en onze vrijheid , dat is ons dierbaarder dan ons leven.

Deze Alexander, wiens naam slaat zo'n terreur in de angstige, is een man als de ergste van u, gelukkig eerder door onze lafheid, dan zijn eigen helden. Hoewel fortuin successen zijn euvele moed heeft gegeven, zal haar gunsten niet eeuwig duren, terwijl reden alleen al maakt ons geluk duurzaam.