Cameras bezitten als deze in combinatie met andere digitale producten zoals Personal Digital Assistants (PDA) en MP3-spelers vereisen media waarop de digitale gegevens. Flash media, geheugenkaarten en microdrives werden ontworpen in combinatie met deze digitale producten. Helaas, zoals bij computers, digitale media heeft soms last van corruptie die op hun beurt kunnen leiden opgeslagen informatie opgesloten in het opslagmedium, zogenaamd inaccessible.A uiteenlopende digitale opslagmedia envormen bestaan vandaag, allemaal met variërende opslagcapaciteit afhankelijk merk en model.
8MB tot grotere 6GB microdrives nu possible.First geplaatst in deze markt door SanDisk Corporation in 1994, is CompactFlash geheugen uitgegroeid tot de meest populaire opslagmedia van laat. Deze media maakt gebruik van flash-geheugen halfgeleidertechnologie in staat om audio, tekst, video en afbeeldingen te huisvesten op flash chips. Wordt niet vluchtige alsmede solid state (geen batterij nodig om de gegevens behouden en geen bewegende delen aanwezig) is deze technologie gemaakt robuuste en betrouwbare, enkel voor draagbare digitale products.
Sony en Toshiba gecreëerd geheugensticks en SmartMedia cards resp , wat ook bleek erg populair te zijn. Memory Sticks zijn geworden van de dominante opslagmedia type voor hun eigen producten, digitale camera's, Clie 'handhelds en computers. Andere fabrikanten maken ook gebruik van Memory Sticks, in het bijzonder Konica. SmartMedia kaarten meestal vrij dun en kwetsbaar te zijn, en hebben een top capaciteit van 128MB. Vergelijkbaar met solid state technologie, geen bewegende delen en een klein formaat zijn ideaal voor actieve en constante overdrachten tussen digitale devices.
Initially geïntroduceerd in 1998 met een capaciteit van 170MB, IBM Microdrive zijn nu ook populair en zijn gegroeid in opslagruimte te kunnen omgaan met 2GB. Hoewel solid state geheugen kaarten zoals CompactFlash zijn slagvast, zijn microdrives zijn zo betrouwbaar en zeer zuinig met betrekki